Tante Koosje

Coquille en scheermes

Zaterdagavond was het zover, wij gingen de verjaardag van mijn goede vriend Dennis vieren en dat doen wij dan met een etentje. De keuze was deze keer op Tante Koosje in Loenen aan de Vecht gevallen. Op de website was al gewaarschuwd dat parkeren voor de deur niet ging lukken gezien de ligging in het hart van Loenen en dat klopte ook. We stonden een eindje verder op een parkeerplaats. Toen we naar het restaurant liepen was het even zoeken maar we stonden even later binnen en werden door de maître verwelkomd in een restaurant dat veel van een huiskamer weg had. Onze serveerster en sommelier voor deze avond was Ilkay een erg prettige dame in de omgang en met veel kennis over de wijnen en spijzen die voorbij kwamen.

Uiteraard zat Dennis de hele avond aan het water maar ik opende met een sprankelende rosé voor bij de amuse's. Dat waren er vier in totaal en met name de makreel smaakte prima. Ondertussen kwam de maître vragen wat wij wilden eten en, zoals altijd, gingen wij voor het menu. Dat was bij Tante Koosje slechts vier gangen maar wij konden daar een extra gang (coquille met scheermes) en een gang met kaas aan toevoegen. Voor mij kwam daar natuurlijk het wijnarrangement bij en we waren erg benieuwd hoe alles ging smaken.

Hert

Welnu dat bleek in een woord voortreffelijk te zijn. Vanaf de eerste gang bestaande uit rouille van Elster met daar onder andere krab bij vergezeld van een jonge Riesling begon het feest. Gang twee was een stukje tarbot, de Rolls Royce onder de vis volgens de maître, deze keer vergezeld van een Chileense chardonnay. Nummer drie was de hierboven afgebeelde coquille met scheermes met daar een Amerikaanse Viognier bij. Pièce de résistance was het hiernaast afgebeelde hert maar ik twijfel nog steeds of het hert of de coquille de winnaar van de avond was. Voor de begeleidende wijn gingen we terug naar Europa, een Italiaanse Amarone.

De eerste serie kaas

Toen was het tijd voor de kaas en Ilkay vroeg aan ons of er dingen waren die we liever niet hadden. Behalve ons hoofdschudden kreeg ze van Dennis mee dat hij heel veel van kaas hield. Dat resulteerde in vijf forse (en mooie) stukken kaas maar terwijl ze het neerzette besloot ze er nog een zesde aan toe te voegen. Onderwijl had ik aan haar gevraagd wat ze bij de kaas schonk en naast de opties om door te gaan met de Amarone of een traditionele port bood ze mij ook donker bier aan voor bij de kaas. Aangezien ik altijd voor iets nieuws te porren ben ging ik voor dat laatste en dat resulteerde in een Moinette voor bij de kaas. Best wel lekker maar de volgende keer ga ik toch weer voor wijn of port. Ondertussen was de kaas gesneuveld maar Dennis keek dusdanig smekend dat er nog drie nieuwe kazen volgden. Aangezien ik nu wel vol zat en er nog een gang zou volgen proefde ik hier alleen maar van en liet het leeuwendeel aan Dennis. Deze had hiervoor al de kaaswagen gespot en wist dat er nog drie kazen waren voordat hij ze allemaal gehad had. Op zijn verzoek kwamen deze ook nog op tafel (ik heb ze trouwens niet geproefd, ik zat echt behoorlijk vol) en Ilkay gaf aan dat dit een unicum was in al haar jaren bij Tante Koosje.

Na deze kaas orgie kwam het dessert, een bombe van wit ijs in chocolade verpakt met sorbet van chocolade daarbij. Ik kreeg hier toch nog een beetje Portugal bij te proeven want de dessertwijn was een Moscatel uit Porto.Als aller aller laatste kwam dan tenslotte de koffie (latte macchiato en espresso)  met de friandises in een mooi Tante Koosje blik dat we als presentje mochten houden. Tegen half twaalf namen wij, als een van de laatsten, afscheid van de maître en Ilkay na een zeer geslaagd culinair avontuur.