Smakelijk Amsterdam

Voor diegenen die hem niet kennen, Johannes van Dam is de culinaire journalist van het Parool waarin hij wekelijks een column schrijft over restaurant bezoeken die hij aflegt. Ik lees de column trouw via het internet, op de pagina smakelijk Amsterdam. De column lijdt er toe dat ik sommige restaurants op mijn te vermijden lijstje zet, andere op mijn to do lijstje. Zo is mijn bezoek aan le restaurant gekomen door een van de columns van Johannes. Ik heb echter nog nooit op een van zijn columsn gereageerd, tot nu toe dan. De oorzaak was de column over Braziliaans restaurant Rodizio.

De klok gaat terug naar 2009, ik was met de mannen op vakantie in Amerika en een vriendin had mij aangeraden een bezoek te brengen aan een Braziliaans restaurant van het type churrascaria. Zo kwamen wij in Baltimore bij Fogo de Chao terecht en het is waarschijnlijk de beste tip die wij die vakantie gekregen hebben. In datzelfde mooie jaar 2009 had ik ook een whisky proeverij gedaan. Deze zijn op zondagmiddag en na de proeverij gaan wij altijd een hapje eten. Zoals, bijna, altijd, deden wij dat op de zeedijk en deze keer viel de keuze op Rodizio, een Braziliaanse churrascaria. De beschrijving is hier te lezen, maar om je de tijd te besparen als je haast hebt, het was rampzalig, totaal niet te vergelijken met Fogo. Pas in 2011 betrad ik weer een churrascaria en dat was wederom een filiaal van Fogo, deze keer in Miami.

Welnu toen ik zag dat Johannes ook een bezoek aan Rodizio had gebracht was ik benieuwd wat zijn ervaringen waren. Welnu het cijfer was een 5, wat ik nog aan de hoge kant vond. De openingszin was al eens stuk beter vond ik, namelijk "Een Braziliaanse aanfluiting." Mijn hoofdconclusie was de zijne, zout en taai waren de twee begrippen waar je al het vlees mee kon samenvatten. Daarmee kom je wel terecht op mijn hedendaags bezwaar tegen Johannes, zijn onvoldoendes zijn te hoog dat had maximaal een 3 mogen zijn.