Klaasloos

Er breekt weer een nieuwe periode van 5 december aan. Waar ik als kind met ingehouden adem zat te wachten tot die grote held met al die cadeaus zou arriveren tot anno nu en wij geen Sinterklaas meer vieren. Daar tussen hebben de, waarschijnlijk voor iedereen herkenbare, periodes gezeten. Als oudste thuis werd mij ingeprent, toen ik er achter kwam dat deze held een sprookje was, dat ik uiteraard niets mocht verklappen om het feest niet te verpesten voor mijn zusje. Als mede eigenaar van HET geheim voelde ik mij apetrots en speelde het spel dan ook mee. Toen ook mijn zusje met de harde realiteit geconfronteerd werd veranderde het feest dan ook in een lootjes trekken, surprise en gedicht gebeuren.

Weer enige jaren verder waren wij het huis uit en werd het feest niet meer gevierd (dit is, voor diegenen die tellen, fase 4 in het grote klaas gebeuren). Toen mijn zusje echter kinderen kreeg gingen wij wederom met de familie Sinterklaas vieren, een terugkeer naar fase 1 bij mijn zusje en zwager in Amstelveen maar dan met mij in de rol van hij die weet. Fase 2 brak ook daar aan toen mijn nichtje achter de waarheid kwam. Vorig jaar was mijn neefje de laatste keer voor het lapje te houden, dus zouden we nu wederom in fase 3 moeten zitten. We hebben besloten om deze maar meteen over te slaan en zitten nu wederom in fase 4 wij doen er niets meer aan. En dat is, na als kind verwend worden met cadeaus, voor mij toch wel de prettigste fase.