Honky Tonks en Bars in Nashville

Volendamse aanwezigheid in de Wildhorse!

De Wildhorse Saloon is een grote tent, waar ook best forse concerten gegeven kunnen worden (a la Paradiso of Melkweg). Deze avond was dat niet het geval, ondanks de zes dollar cover charge die we moesten betalen om binnen te komen, want alle tafeltjes om te eten stonden er nog en de dansvloer was met hekjes afgeschermd en was voornamelijk voorbestemd om aan line dancing te doen, er was zelf een dame die al deze dansen begeleiden en waar je ook op gezette tijden samen mee kon oefenen. De optredende artiest was Jamie Grooms en zijn begeleidingdband de Catfish Johnson Band. er werd diverse malen aangegeven dat Jamie net een platencontract bij Sony had getekend en dat kon je ook wel horen. Tenminste, als je er was, want anders dan op de begane grond (op de twee verdiepingen balkons zat niemand) waren er niet heel veel mensen. We aten voor het eerst echte southern cooking, dat betekende barbecue en in hele grote porties!!! Hulde voor Rene die als enige het voor elkaar kreeg om zijn bordje schoon leeg te krijgen. Het was een erg geslaagd bezoek, dat bijna nog verpest werd doordat er een rekening kwam voor de bierglazen die we als "aandenken"  mee naar huis mochten nemen (tegen betaling van 10 dollar per glas), maar gelukkig bleek dat een misverstand te zijn en werd e.e.a. weer snel van de rekening gehaald.

In Layla's was het goed toeven!

Na de Wildhorse liepen we terug over Broadway terug en doken we even binnen bij de Honky Tonk Central. Een veel kleiner podium waarop minder bekende artiesten hun liederen ten gehoren brachten, maar zeker niet minder gezellig. We leerden onder andere waarom er een plastic scherm om de drummer heen stond (kennelijk voor het geluid, niet voor het tegenhouden van de flessen die het podium opgegooid worden :-)). Een half uur later was de band klaar en ging het een uurtje duren voordat het podium omgebouwd was voor de volgende band. Tijd voor ons om naar de volgende bar te gaan. Dat werd Layla's Bluegrass Inn, waar wat mij betreft de beste band van de avond stond te spelen. Wel een ongelofelijk zooitje ongeregeld bij elkaar, want er stonden een hippie, cowboy en een punkster bij elkaar op het podium, aangevuld met een kerel op een viool die zo uit de garage weg was gelopen, een drummer die we haast niet gezien hebben en nog een cowboy die zijn gitaar alleen als steel guitar gebruikte en de hele tijd op een stoel bleef zitten. Maar een geluid dat eruit kwam......dat was zelfs genoeg om Rene op enig moment aan het dansen te krijgen (kan ook de enigszins beschonken dame zijn die aan zijn arm begon te trekken, maar toch :-)).

Na onze tijd bij Layla's begon het vroege opstaan erin te hakken, en was het tijd om het Best Western weer op te gaan zoeken. Maar gelukkig staat er morgen nog een bezoekje aan Broadway op, eens kijken of we dan bijvoorbeeld Tootsies binnen kunnen komen!