Graceland

Bij aankomst in Graceland

Het optrekje van wijlen Elvis Presley lag op ongeveer een kwartier rijden van ons hotel. Op de parkeerplaats aangekomen, zagen we dat het niet bijster druk ging zijn. Dat werd bevestigd bij het loket waar we onze kaartjes moesten halen, daar werd namelijk aangegeven dat we op ieder moment dat we wilden we op de toer van Graceland konden gaan, terwijl je normaal vast zit aan een bepaald tijdsslot. Dus we hadden nog even tijd om snel een hapje te eten. Die bleken we ook nodig te hebben, want het personeel in Rockabilly's Diner was niet het snuggerste wat we ooit tegen zijn gekomen de afgelopen dagen. Maar wat je er wel kunt krijgen is de gegrilde sandwich met pindakaas en banaan, een favoriet van de King (hij at er veel van, dat kon je ook wel goed zijn in zijn laatste dagen :-)). Na hier bijgetankt te hebben, stapten we in de bus om de weg over te steken, zetten we de koptelefoons op die we gekregen hadden bij het instappen en drukten op de "play" knop om deze audio toer van Graceland te starten.

Het graf van Elvis

Het huis was niet extreem groot. Als je het vergelijkt met de mega gebouwen die de supersterren van deze tijd neerzetten is het zelfs een beetje aan de kleine kant. Zeker als je nog in ogenschouw neemt dat Elvis ook nog zijn halve familie in het huis erbij liet wonen. Maar je moet het natuurlijk in de tijdsgeest zien, zeg maar de periode tussen 1960 en 1977. Dat geldt ook voor de inrichting die er gekozen is, want persoonlijk vond ik het van een ongelofelijke lelijkheid getuigen. Natuurlijk, je ziet dat het allemaal erg duur en erg kwalitatief goed spul is en Elvis had in die tijd echt het nieuwste van het nieuwste op gadget gebied en dan ook nog in een hoeveelheden waar je eng van werd (plus natuurlijk de gouden kranen in de badkamer.....), maar hoewel het zeker erg duur zal zijn geweest is het woord dat het meest bij me boven komt drijven "kitsch". Wat op mij echter een enorme indruk maakte was een gebouw naast het huis, te weten de "trophee room". In deze kamer zijn alle gouden en platina platen opgehangen, evenals een heel aantal andere zaken die de prestaties van The King laten zien. Denk daarbij ook aan de films die hij gemaakt heeft, de grote concerten die hij gegeven heeft en alle goede doelen die hij ondersteunde. Dan zie je pas wat een indruk Elvis op de wereld gemaakt heeft. Dat wordt nog even voorgezet in de Racket Ball Room, waar een uitstalling is van kleren en platen en voornamelijk de focus legt op de mega concerten die Elvis gedaan heeft, zoals Aloha from Hawaii, waar wereldwijd meer dan 1,5 miljard mensen live naar gekeken hebben, onvoorstelbaar!!!! De toer eindigt bij het graf van Elvis, waar fans nog dagelijk zaken bijzetten, van bloemen tot beren tot brieven en zelfgemaakte knutselwerken. Hoewel hij inmiddels al 35 jaar overleden is, leeft Elvis nog steeds bij velen door.

Na het landgoed gezien te hebben keerden we terug voor wat kleinere tentoonstellingen, zoals de auto verzameling (deze man had flink wat coole auto's!!) en het vliegtuig van Elvis, de Lisa Marie. Ook allebei erg leuk, maar wel klein. Na deze gezien te hebben, hadden we de hoogtepunten wel gezien (je kon ook nog naar twee films kijken van concerten) en vertrokken we naar de volgende plek in Memphis die voor ons een "must see"  was, namelijk Sun Studios