Het melkmeisje

De zeeduivel

Vrijdagavond was het tijd voor een mooie jaarlijkse traditie, een etentje met het oude programma management waar ik in de jaren 2005-2009 mee heb gewerkt. Uiteraard beginnen wij bij het elfde gebod waar er onder het genot van een biertje werd bijgekletst. Ik had een IPA van het mij onbekende, naar later bleek Nederlandse, two chefs. Erg lekker moet ik zeggen.

Aangezien ik deze keer geen restaurant gereserveed had liepen we de zeedijk op en na een paar meter zat daar het melkmeisje. Ik had van vrienden gehoord dat het eten daar prima was en dus besloten we naar binnen te gaan. Het melkmeisje is een klein en gezellig restaurant met erg vriendelijke bediening en, zoals mijn vrienden al gezegd hadden, prima eten. De kaart is Frans en klein met vier vis en vier vlees gerechten naast de dagelijkse special. Ik had de tonijn als voorgerecht naar voor het hoofdgerecht twijfelde ik tussen de snapper en de zeeduivel. Op advies van de bediening werd het de laatste en dat was goed advies want hij smaakte voortreffelijk. Er was aardappelpuree met verse hari coverts bij en een schaal met een mooie salade. Iedereen genoot van zijn gerecht en dit is zeker niet mijn laatste bezoek aan het melkmeisje.

Het was ondertussen flink gaan regenen dus we begaven ons een paar deuren verder naar een drukke hartjes waar we aan een tafeltje gezeten de avond voortzetten. Tegen half twaalf moesten er echter treinen gehaald worden en kwam er een einde aan een erg gezellige en erg lekkere avond.