 |
| En we zijn er nog steeds |
Eenmaal boven aangekomen bleek dat het diner reeds geserveerd werd, dat begon namelijk om vijf uur. Aangezien wij echter op de achterste zaal lagen waren wij nog niet aan de beurt dus we hadden alle tijd om terug te lopen, ons te installeren en te wachten op de aankomst van de maaltijd. Dat bleek een broodmaaltijd (warm eten in het ziekenhuis is 's middags) te zijn die door een dame met een grote kar geserveerd werd. Ik koos voor twee sneeën bruin brood, ham, rookvlees, een gekookt eitjes, water, koffie en soep. Alhoewel niets vies was, was alleen het water acceptabel voor mijn verwende smaakpapillen. Na deze eerste ziekenhuis,aaltijd was ik van een ding zeker. Alhoewel ik niet veel zou gaan bewegen tijdens mijn paar dagen in het ziekenhuis was de kans dat ik aan zou komen minimaal.
De rest van de avond bracht ik door met lezen en tegen elf uur was het tijd om te gaan slapen. Dag een in het ziekenhuis was redelijk vlot voorbij gegaan, op naar dag twee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten