Zoals gezegd werden we aan het eind van de wandeling netjes afgeleverd voor de deur van Café Dos, mijn favoriete tapas restaurant in de Jordaan. Ik was hier onlangs met Frank, Simon en Dennis geweest en ook zij konden Dos goed waarderen. Het was druk toen wij, 26 man sterk, binnenkwamen. Er was al een andere grote groep aanwezig die kennelijk een verjaardag vierden, Een van de gasten was Candy Dulfer, maar helaas gaf zij geen nummertje op haar sax weg, we moesten het de hele avond met Spaanse muziek doen maar dat was geen straf.
We waren met een grote groep en achter in de zaak was een creatieve opstelling gebouwd zodat we gezamenlijk aan een tafel konden zitten. Het kostte soms wat inschikken maar met behulp van het spreekwoord er passen veel makke schapen in een hok lukte alles en zat iedereen om te wachtten op het voedsel (en de drank) die komen zou. Uiteraard bestelden de bier drinkers voornamelijk San Miguel, maar het bleek maar weer eens dat mijn collega’s beter in de non-alcoholica zijn dan in de alcoholica. Fris was met voorsprong het meest bestelde vocht. Ondanks de drukte kwamen de schaaltjes met eten in een rap tempo voorbij zetten en iedereen zat overduidelijk te genieten van het aangebodene. Mijn persoonlijke favoriet, de patatas bravas stond ook op het menu, weliswaar op een totaal andere wijze dan ik hem zelf maak, maar ook deze versie was top! Het was erg gezellig en het was dan ook pas tegen elf uur dat wij opstonden om ons weer naar huis te begeven. Aan de reacties te horen is de kans erg groot dat ik volgend jaar wederom ons uitstapje regel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten