maandag 8 februari 2010

Om niet saai te worden, wederom A-fusion


Ik denk dat het eens tijd wordt om op de eigenaressen van a-fusion af te stappen en te vragen wanneer ik dat gratis diner voor 2 een keer verdiend heb. Het aantal mensen dat hier dankzij mij is gaan eten begint zo langzamerhand behoorlijk aan te tikken. Ik had hier eind vorig jaar met mijn afdeling gegeten en dat was een behoorlijk succes te noemen. Zij hadden het restaurant op hun beurt weer lopen aanprijzen bij collega’s, met als gevolg dat mijn vaste lunch, annex tappas avond, annex spelletjes avond gezelschap het idee opperde om hier ook eens te gaan eten. Uiteraard was het geen enkel probleem om mij over te halen dus de avond werd ingepland.

Start en ontvangst was uiteraard bij Ben & Ien, de plek waar ik nog nooit iemand over heb horen klagen want de sfeer in het elfde gebod is altijd goed. Het gezelschap verzamelde zich rustig aan en toen het tijd was om de grote afstand naar a-fusion in te zetten waren wij vijf man/vrouw sterk. Ik had van te voren flink wat opmerkingen gemaakt over oesters, sprinkhanen en zeewier dus sommigen waren wat gespannen over wat er op tafel zou komen. Na de eerste paar gangen was iedereen echter razend enthousiast. Ik bestelde de eerste ronde met zeewier salade, dijen vlees (kip), eend, oesters en ossenhaas saté, daarna gingen de anderen los en kwamen er nog 9 gerechten voorbij voordat de toetjes op tafel kwamen. Groene thee ijs bleek zelfs door niet ijs liefhebbers verslonden te worden en de taro pudding van zoete aardappel was een onverwachte topper. De afsluitende bubble tea voor de niet koffie drinkers was een grote (maar lekkere) surprise. Een soort van milkshake met jelly beans die zo koud was dat er regelmatig gestopt moest worden omdat je van binnen bevroor. Een van de disgenoten vertelde mij dat hij na vanavond begreep waarom chef Erik de Boer van Lakes in een interview dit tot zijn favoriete ‘normale’ restaurant had uitgeroepen en hier regelmatig een hapje kwam eten.

1 opmerking: