maandag 28 september 2009

De Roskam


Zoals gemeld waren wij het afgelopen weekend op de stripdagen in Houten. Na de sluiting van de beurs (5 uur) begaven we ons dan ook meteen naar het sprankelende hart van Houten, het dorpsplein. Zoals (bijna) elk jaar waren de weer goden ons ook dit jaar zeer gunstig gezind en was het schitterend weer. Dit gaf ons de gelegenheid om voor het diner lekker in het zonnetje te gaan zitten op het terras van de Roskam. Wij raakten al snel in gesprek met 2 dames aan het tafeltje naast ons en besloten goed voorbeeld te volgen want hun schaal bitterballen zag er top uit.

De eerste teleurstelling was het tempo van de bediening. Het terras was bij lange na niet vol maar in de tijd die onze ober nodig had om bij ons te komen kun je makkelijk een paar rondjes om het plein heen hollen. De volgende verrassing kwam bij het opnemen van de bestelling. Bij Simon's vraag of ze Corona hadden zei de goede man "Ja, maar ik weet niet of die wel koud is." Voor we konden reageren was zijn volgende opmerking of Simon meteen wou aangeven wat hij wilde drinken indien er geen koude Corona was want dan hoefde hij niet 2x te lopen.


Eindelijk was de bestelling opgenomen, inclusief 2 bittergarnituur en wij gingen ons verheugen op de hapjes en de slokjes. Echter wederom konden er meerdere rondjes rond het plein afgelegd worden voordat onze vriend met de bestelling kwam. Hij wilde duidelijk zijn schoenen niet verslijten want alle drankje en de hapjes werden op één tafeltje gezet en hij vertrok, ons in verbijstering achterlatend. Nadat we zelf de drankjes verdeeld hadden was het bittergarnituur de volgende surprise. Ten eerste waren onze ballen stukken minder dan de ballen van onze vriendinnen aan het tafeltje naast ons, maar nog veel mooier, de goede man had er 2 schaaltjes ketchup bijgedaan. Nu zijn Frank & Simon halve Amerikanen, dus ketchup is goed, maar ook zij vinden dat er mosterd bij een bitterbal hoort.

Het tempo waarin wij onze vriend erop attent konden maken dat wij ook mosterd wensten en waarin hij de mosterd bracht afgezet tegen het leegeten van de schaal met hapjes ontlokte aan Frank de mooie kreet dat dit nou de uitbeelding van het spreekwoord mosterd na de maaltijd was. Wij weten niet hoe het kwam maar onze vriend begreep niet waarom hij geen fooi kreeg toen wij de rekening betaalden. Dus mocht je op een mooie dag behoefte hebben aan een terras met slechte bediening, je weet waar je moet zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten