Gisterochtend reed ik, net zoals elke werkdag, vrolijk naar Almere. En net zoals elke normale werkdag reed ik met een lekker muziekje en zonder file de ruim 40 kilometer die mijn huis van kantoor scheidt. Het enige verschil met een normale werkdag was echter de laatste rotonde die naast ons kantoor ligt. Ik nam de rotonde zoals altijd maar in de laatste bocht begon mijn auto opeens te glijden. De traction control noch de winter banden slaagden er in om de auto weer recht te trekken en de schrik sloeg mij in het hart. Gelukkig kwam ik tijdig tot stilstand zonder iets geraakt te hebben, maar het duurde een paar minuten voor ik de motor weer startte en, heel langzaam, de laatste meters naar kantoor reed. Daar aangekomen werd ik lachend begroet door diverse collega's, want ons pand heeft een prima uitzicht op de rotonde. Het bleek dat ik niet de eerste was, ruim tien anderen was hetzelfde al overkomen. Ik zal in het vervolg iets rustiger zijn op de rotonde wan5t eenmaal is genoeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten