Op weg naar Key West

Een van de vele Sanadal outlet borden 

Maandag stond er een intensieve dag op het programma. Na veel wikken en wegen hadden we eerder dit jaar besloten om toch Key West te gaan bezoeken. Dat was een fikse reis, want het is 3,5 enkele reis. Dat zit hem niet in de kilometers, want dat valt wel mee, maar het is grotendeels een eenbaansweg en je mag er gemiddeld 45 miles/ hour = 75 kilometer per uur rijden. En dan schiet het niet echt op. Op de heenweg maakten we nog even een stop bij de Sandal Outlet (wat overigens een keten bleek te zijn, je verzint het niet), maar er vonden geen transacties plaats. Het paar dat ik echt mooi vond bleek qua model (Teva overigens) simpelweg niet te passen en ondanks verwoede pogingen van de verkoopster kon ik me inhouden om niet met een ander paar de winkel te verlaten (ik was trots op mezelf :-)). Daarna was het zoals gezegd een flink stuk rijden en uiteindelijk waren we 4,5 uur later (12.15 om precies te zijn) in Key West.

Omdat het ontbijt overgeslagen was, werd met algemene instemming de motie aangenomen om als eerste maar eens een lunch te gaan gebruiken. Keuze was snel gemaakt, namelijk de bar Hog's Breath. Deze kwam op internet goed aangeschreven en er was live muziek. Dat je op plastic stoeltjes moest zitten, je plastic bestek kreeg en de serveersters niet echt bijzonder vriendelijk waren, namen we maar op de koop toe, want we hadden inmiddels echt HONGER!!! De cola was een herinnering aan 1993, hij smaakte namelijk naar chloor (komt omdat de cola aangemaakt wordt met water). De hamburger die ik had, was echter wel heel erg goed, hij was zelfs gebakken zoals ik gevraagd had (medium rare) en daar had ik eerlijk gezegd in deze vreetschuur niet op gerekend, gezien de hoeveelheid mensen. Dus ik was bijzonder aangenaam verrast hierdoor. Het was in ieder geval een aangename impuls om weer verder te gaan om met vernieuwde energie de hoogtepunten van Key West te gaan (her)onntdekken.