|
Vier vorken voor Dulce de Leche |
Na even iets terug lopen in het onderdeel The Oasis binnen Sawgrass Mills, kwamen we weer bij de
Cheesecake Factory aan. In Las Vegas had ik daar twee jaar geleden super gegeten, dus een uitgelezen moment om hier weer te gaan lunchen. Dat dachten overigens meer mensen, want hoewel de rij korter was geworden, stonden er nog steeds flink wat mensen te wachten. Door een snelle actie van Simon, die zag dat de tafels buiten onbezet bleven (en laten wij daar nu willen zitten!), konden we vijf minuten later plaats nemen. Onze serveerster heette Heather en was een spraakwaterval eerste klas. Maar het voordeel was dat we wel op de hoogte gehouden werden van de vorderingen van onze lunch (niet dat het allemaal nou zo lang duurde, maar beter zo dan dat je geen idee hebt wat er allemaal gebeurd en je inmiddels al een half uur zit te wachten). Om niet te zwaar te starten hadden we twee starters, een pittige guacamole met tortilla chips en een klein bordje tempura garnalen met dynamite saus (dat laatste viel overigens serieus mee). Daarna de cuba sandwhich voor Rene, een kip sandwich voor Simon en ik was deze keer van de gezonde, met een salade van licht gegrilde tonijn. Ook deze keer weer bijzonder goed gemaakt. En daarna, dan ben je natuurlijk niet voor niets bij de Cheesecake Factory, dus moest er voor Simon en mij een dessert aangerukt worden. Ik had de Dulce de leche cheesecake, met heerlijke caramel. Maar hoewel ik mijn best deed, ik kreeg het hele stuk niet op (misschien ook vanwege de twee extra "toefjes" slagroom). De cheesecake had ook de hele lunch kunnen zijn :-). Na nog even wat nagezeten te hebben (want na al 6 uur gewinkeld te hebben, deden de benen toch een beetje pijn), gingen we zo rond half zes weer verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten