We hebben deze schone stad echter niet bereikt want onderweg, begon de lucht te betrekken en niet een klein beetje te betrekken. De hemesluizen gingen letterlijk open en het water gutste in gigantische bakken naar beneden. De duisternis was ook meteen ingevallen en daar de Amerikaanse snelwegen niet verlicht zijn moesten we het met de lichten van onze koplampen doen. Ik ging aan de rechterkant van de weg rijden en voelde me niet al te prettig. Helemaal niet toen we meerdere malen door gigantische trucks ingehaald werden die met volle snelheid voorbij denderden. Bij de eerste de beste gelegenheid reden we dan ook van de snelweg af naar het eerste dorp dat we zagen. We namen een kamer in het plaatselijke motel en ik was dan ook erg blij dat ik even tot rust kon komen want dit was de meest inspannende rit van mijn leven geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten