 |
| Daar waren we weer |
Mijn vader moest weer een bezoekje aan het ziekenhuis brengen en deze keer bracht mijn zuster hem in de ochtend en zou ik hem in de avond ophalen.
Het ging deze keer wat vlotter dan normaal en om acht uur kreeg ik een belletje dat het zo ver was en reed ik naar het ziekenhuis. Daar bleek de parkeerplaats deze keer gratis te zijn (ik kreeg een smiley met welkom op het display toen ik een kaartje aanvroeg) en bij binnenkomst kreeg ik na et handenwassen en de beroemde Corona vraag een groene kaart uitgereikt. Geen idee wat het nut was want hij verdween meteen in een zak en is niet meer boven gekomen maar er zal vast wel een slim plan achter zitten. Wat echter veel belangrijker was, was dat we meteen weer konden vertrekken en ik mijn vader thuis kon afleveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten