Applebees

Onze zoep

We reden terug naar ons hotel waar we ons opfristen en klaar maakten voor het diner. Voor deze avond was besloten om een oude favoriet te bezoeken, Applebees. Het restaurant lag in Camden maar dat was minder dan tien minuten rijden van ons hotel dus geen enkel probleem om naar toe te rijden. Wat opviel bij binnenkomst was het gebrek aan personeel en het personeel dat er wel was bleek erg jong en onervaren te zijn. De eerste aanwijzingen dat de Corona crisis ook in Amerika hard had toegeslagen. 

De drankjes begonnen al een goede gewoonte te worden, cola voor haar en plaatselijk bier voor mij (elk Amerikaans restaurant heeft plaatselijk bier op de tap echt een hele grote vooruitgang vergeleken met vroeger. Het werden twee voorgerechten (tomaten soep en uien soep) wat geen slimme keuze was met de portiegrootte in Amerika maar ja daar moeten wel elke vakantie minimaal een keer intrappen. Zij had de zalm als hoofdgerecht en ik nam de verstandige keuze, een steak in plaats van een burger, geholpen door het aantal calorieën dat de kaart vermelde bij elk gerecht. Geen van beide slecht maar ook geen van beide top helaas. Toen echter bij haar toetje (een mini brownie) een smerige lepel werd afgeleid en het vervolgens behoorlijk lang duurde voor een ober (en niet eens de onze) op mijn signalen reageerde en inderdaad constateerde dat de lepel behoorlijk smerig was en alleen met een sorry na lange tijd een schone lepel arriveerde was mijn enthousiasme voor bezoekjes aan de Applebees behoorlijk afgenomen.