Hoe dichter we in de buurt van Oban kwamen hoe slechter de wegen werden. Als eerste verlieten we de snelweg en werden het tweebaanswegen zonder asfalt. Zelfs in België was ik betere wegen gewend. Daarna werd het echter nog gezelliger want de tweebaanswegen hielden op en veranderden in eenbaanswegen waar toch verkeer in twee richtingen overheen moest. Hiertoe waren regelmatig passing places beschikbaar, een in de rosten gehouwen inham of in het bos uitgekapte open plek waar een auto dan in kon duiken terwijl de andere kon passeren.
Ongeschonden bereikten we Oban tenslotte om een bed & breakfast te zoeken. Aangezien het noch voor het echte toeristenseizoen was hadden we al gauw een mooie locatie gevonden vlak bij het centrum en de haven waar we twee kamers namen. De tassen werden uitgeladen, we fristen ons snel even op en verlieten de bed & breakfast om ons naar de eerste, van vele, whisky distilleerderijen te begeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten