We zaten dus om 9.15 uur in de auto. Terug rijden naar het hotel was waarschijnlijk iets van een uur en dan zouden we waarschijnlijk pas om 10.30 aan tafel zitten. Niet echt goed voor de spijsvertering. Maar ik geloof niet in toeval, dus er moet een ingreep van de Here Jezus zijn geweest, want toen we net op het punt stonden om richting snelweg te gaan rijden zagen we een bekend bord: HOOTERS Woodbridge! En omdat we toch moesten eten streken we daar maar neer.
Laten we eerlijk wezen: het is geen Ron Blaauw, Bockedoorns of Vermeer en ook geen Fogo de Chao, maar het kan er wel bijzonder gezellig zijn. Met de Phillies op de achtergrond hadden we deze keer Mexicaans (Frank en Dennis), een stuk vis (René) en voor de verandering een burger (Simon). Deze keer was de gastvrouw Angelina, die het niet erg druk had vanavond. Zij “liep” in het niet-rokers gedeelte. Jazeker, in de USA mag er dus in de horeca nog gerookt worden en aangezien iedereen daar wilde zitten op een paar malloten uit Nederland na, stond het meisje met haar ziel onder haar arm. Dat konden we niet laten gebeuren, dus maakten we er een klein feest van! Dat werd erg gewaardeerd (of men kon het heel goed spelen), wat aan het eind van de dag tot een groepsknuffel leidde. Om de avond in stijl af te sluiten kocht Simon nog een HOOTERS t-shirt voor Jennifer.
En dat de meiden er zin in hadden, is te zien in bijgaande video!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten