Paniek.

Afscheid

Eindelijk was het dan zo ver en we werden opgesteld door onze gidsen om het schip te verlaten. De start was prima, van het theater naar de uitgang en daarna de loopplank om het schip te verlaten en vervolgens naar de douane om Turkije te betreden.

Toen begon echter de ellende want onze gids bleek niet door de douane heen te kunnen en zo stond haar groep op een gegeven ogenblik op Turkse bodem maar was onze gids nergens meer te vinden. Iedereen stond op een kluitje maar er was een bordje te zien dat groep zwart (wij) naar links moesten. De twijfelaars bleven achter en wij en andere avonturiers gingen verder. Het eerste wat wij vonden waren rekken met koffers en al gauw vonden wij de onze en zo werden wij herenigd met onze bagage. Het volgende wat wij vonden waren gidsen die ons naar onze bussen wezen maar aangezien de groep absoluut niet compleet was duurde het een behoorlijke tijd voor wij klaar waren om te vertrekken.