Opschieten

Ons toestel naar Detroit staat aan de slurf

Het was half twee aan het einde van de tour en over drie uur zou onze eerste vlucht, we hadden een overstap, vertrekken dus opschieten was het devies. We namen dan ook een taxi naar het hotel, pikten onze koffers op en liepen naar de halte van de EL. Helaas konden we deze alweer niet vinden maar een behulpzame voorbijganger wees ons in de juiste richting. We betraden het station, kochten kaartjes en liepen door de poortjes waar we net de metro misten.

De volgende arriveerde redelijk vlot en was lekker leeg zodat we probleemloos onze spullen kwijt konden voor de trip van vijftig minuten naar het vliegveld. Onderweg zagen wij dat wij wederom de juiste keuze hadden gemaakt want er stond wederom een file in de richting van het vliegveld. Na aankomst verlieten wij de trein en gingen in een straf tempo naar de balie waar wederom een probleem optrad. Mijn internetverbinding werkte niet meer en daarom had ik geen boardingpas. We hadden nog maar een uur en er stond een aardig rijtje bij de controle van de TSA. We checkten de koffers in en vroegen de dame achter de balie om mijn boardingpassen te printen. Helaas lukte dat niet want hij gaf een fout op mijn frequent flyer nummer en weigerde te printen. De dame was niet voor een gat te vangen en liep naar een van de publieke terminals en wist daar alsnog mijn passen uit te printen.Vervolgens was het naar de rij voor de TSA waar Dennis wederom gebruik maakte van zijn gold status en ons door het korte rijtje heen loodste zodat wij ruim op tijd aan de gate waren en op ons gemak op het boarden van het vliegtuig te wachten.