Europese verkiezingen

De oproepkaart

Afgelopen woensdag mocht Nederland, als eerste EU land stemmen voor het nieuwe Europese parlement. Voor de eerste keer in mijn stemgerechtigde leven twijfelde ik heel erg had of ik van mijn democratisch recht gebruik zou maken. Ik ben niet zo'm voorstander van het merendeel van de maatregelen die Brussel neemt en het misbruik dat sommige Europarlementariërs maken van hun voorrechten stuit mij regelmatig regen de borst (niets ten kwade van zij die wel hun uiterste best doen/

Daar kwam nog een keer bovenop dat Brussel verbood dat de uitslag van de stemming bekend gemaakt werd na afloop omdat dat anders de rest van Europa zou beïnvloeden, ja right, en het feit dat ik het met geen enkel partijprogramma echt eens was en ik nam het besluit om niet te gaan stemmen en ik was de enige niet want de opkomst was wederom lager dan bij de vorige maal. Als dit zo doorgaat ligt het failliet van ons politiek systeem op de loer en de politiek zal eens heel goed moeten nadenken over eventuele maatregelen.
Wat ik trouwens wel weer heel leuk vond aan het circus was de door Geenstijl opgezette actie om mensen naar de stembureaus te sturen en de uitslagen te noteren, iets waar iedere burger volgens onze grondwet het recht toe had. En hun uitslag die netjes na de verkiezing bekend gemaakt werd had maar een verschil met de uitslag die pas dagen later bekend gemaakt werd.