 |
| Eindelijk rust |
Ik reed er alleen heen want deze Corona tijden maken sommige dingen heel anders dan vroeger. Bij aankomst was er een looproute, er mochten slechts enkele mensen tegelijk naar binnen om met haar kinderen te praten en langs de kist te lopen en daarna was er een looproute naar buiten waar onder parasols wat te drinken gehaald kon worden en waar je, op gepaste afstand, met de anderen aanwezigen kon praten. Op dit soort momenten wordt je pas echt geconfronteerd met de Corona ellende want een omhelzing of zelfs een hand geven zit er niet in, je moet het met alleen woorden doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten