Tanken

Onze trouwe viervoeter

Voordat wij echter op weg naar de outlet gingen moest onze auto van verse brandstof voorzien worden en wat betreft voorziening viel er helemaal niets aan te merken op ons hotel. Behalve supermarkt(en) en restaurant(s) waren er ook meerdere benzinepompen vlakbij te vinden en dus reden we als eerste naar de dichts bijzijnde toe om de auto vol te gooien, gelukkig een stuk minder dure hobby in Amerika dan in Nederland.

Nu waren we er al achter gekomen dat het tanken per staat niet alleen in de prijs (lichtjes) maar ook in de gewoontes verschilde. Zo konden we in Washington probleemloos via mijn creditcard tanken door die bij de pomp zelf te gebruiken maar in Montana en Wyoming werd er als extra controle om een postcode gevraagd en aangezien die in Amerika vijf cijfers is lukte dat niet echt met mijn Nederlandse postcode. In die staten moest ik dan ook naar binnen om mijn creditcard af te geven waarna de pomp vrijgegeven werd voor gebruik. Ook Oregon had zijn eigenaardigheden want hier mocht je niet zelf tanken maar moest dat voor jou gebeuren. Een medewerker van het pompstation holde dan ook van auto naar auto om de slag voor je te bevestigen, de pomp aan te zetten en nadat de tank vol zat weer terug te hollen en de tank te verwijderen. Rare jongens die Amerikanen om maar eens met een bekende Galliër te spreken.