Mt. St. Helens

Ranger in actie

Vandaag was er weer tijd voor een dagje natuur, wij zouden een bezoek gaan brengen aan Mt. St. Helens, een nog actieve vulkaan die in 1980 voor de laatste keer was uitgebarsten en toen flink wat schade veroorzaakte. Eenmaal in de auto gezeten werd het visitor centre in de navigatie ingevoerd en het bleek een ritje van zo´n vijftig mijl te zijn, nog geen uur rijden.

Er was weinig file en dus kwamen we na inderdaad een uur rijden aan bij het visitor centre maar van een vulkaan was nog niet zoveel te bekennen en ik had ook het idee dat we nog niet hoog genoeg waren. Binnengekomen bleek dat aardig te kloppen want het was nogmaals vijftig mijl naar de top, gelukkig over goed begaanbare wegen zoals een van de rangers mij vertelde. Wij kregen een kaart mee, wat tips over de route en zagen ook beelden van de top want er was verbinding met een camera bovenop de berg die op een groot scherm liet zien hoe het er boven voorstond. De top was in de wolken maar het landschap was goed te zien dus besloten wij om naar boven te gaan maar niet voor wij door de souvenirshop heen gegaan waren en het een en ander aangeschaft hadden.