Rainforest café

Een stukje van het pretpark

Aangezien dit de dag der herkenning was begonnen we met een drankje bij Kelsey's waar de ober opeens zei "Jullie zijn Nederlanders". Hij bleek als klein kind met zijn ouders geëmigreerd te zijn maar sprak nog steeds Nederlands. We bestelden een biertje en genoten van de muziek van de optredende artiesten alvorens we verder wandelden voor een hernieuwde blik op de watervallen want die zijn toch echt wel heel imposant.

Voor het avondeten was de keuze op het Rainforest café gevallen, een keten die ik vaak gezien had in Amerika, maar waar ik nog nooit gegeten had. Het bleek een natuurthema te hebben, zoals verwacht, en voornamelijk op kinderen gericht te zijn, en dat was niet verwacht. Het eten was goed maar en zij ging voor zalm met rijst en ik voor de pastalaya, een combinatie van Jambalaya en pasta. Na ongeveer een kwart zelf opgegeten te hebben werden de borden echter geruild en at ik vrolijk verder van de zalm met rijst. Na nog wat wandelen door het dorp (want veel meer is het niet) keerden we terug naar het hotel waar ik ging inchecken voor onze terugvlucht met Lufthansa. Tot mijn grote verwondering lukte dat niet en ook via de site van Air Canada, waar we mee gevlogen hadden op de heenweg lukte het niet. Ik besloot om het morgenochtend nog een keertje te proberen en met de laatste chips en het laatste blikje bier van de vakantie maakten we ons op voor de laatste nachtrust van de vakantie.