Werkherinneringen 34: Le garage

The man himself

Deze aflevering in de serie werkherinneringen gaat niet over mijn werk maar dat van mijn vader. Vanwege een jubileum kreeg onze familie een etentje aangeboden van de directeur en mijn vader had gekozen voor het toen net geopende restaurant van Joop Braakhekke, le garage.

De zaak was flamboyant en dat kwam in alles terug, het bestek, de aankleding en het chambreren van de wijn. We kozen niet van de kaart maar de directeur van mijn vader liet onze keuzes aan de kok over. Dat leidde tot vermakelijke taferelen zoals de gazpacho waar mijn zusje over opmerkte dat de tomatensoep koud was en niet warm. Nog leuker werd het bij de volgende gang van kabeljauw waar mijn zusje over opmerkte (gelukkig alleen tegen mij) dat krijgt de kat bij ons aangezien het zo geserveerd werd dat het er exact zo uitzag als de diepvries wijting waar onze kat af en toe mee verwend werd.

Het eten was uitstekend en de wijnkaart was fantastisch net zoals de gastheer die in een spijkerbroek met colbert rondliep, iets dat in die dagen behoorlijk choquerend was in een restaurant van naam en faam. Ik denk altijd nog met veel plezier terug aan dit tweede luxe etentje van mijn leven. Ook het eerste was via het werk van mijn vader en daar kom ik in de toekomst vast nog wel een keertje op terug.