De avond van pinkstermaandag zat ik lekker thuis, ik had geen bijzonder plannen. Tot opeens de deurbel ging. Aangezien ik geen visite verwachtte vroeg ik me af wie het was. Toen ik de hoorn opnam en hallo zei bleek de politie aan de andere kant van de lijn te hangen. Ik kreeg de mededeling dat er een ruitje van mijn auto ingetikt was en of ik even beneden wou komen. Even later stond ik beneden en maakt kennis met een agent en een agente die voor mijn auto stonden. De zijruit aan de bestuurderskant was ingegooid en het was een lekker chaos in de auto. Uiteraard was er niks gestolen want er ligt nou eenmaal niets in mijn auto. De ellende is echter alles wat je weer moet gaan doen. Dat betekent dus aangifte doen (kan gelukkig via het internet tegenwoordig) een ritje naar autotaalglas om de schade te laten herstellen (en meestal moet je dan nog een keer terugkomen omdat ze eerst een tijdelijke ruit zetten en later pas de definitieve ruit) en alles op je werk uitleggen. Het enige voordeel is dat ik niets hoef te betalen omdat alles gedekt wordt door de lease overeenkomst van mijn werk, een gelukje bij een ongelukje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten