Na een gezonde wandeling van de zeedijk naar het leidseplein bevonden wij ons om kwart voor acht in Paradiso voor de start van de show. De tickets zeiden zaal open om 7 uur en voorprogramma om half acht. En we kregen een vreemde gewaarwording bij het betreden van Paradiso, het tijdschema klopte en The black atlantic stond te spelen. Nu kwamen wij er in het tweede kwartier van hun set van in totaal 30 minuten achter dat we niets gemist hadden want deze Nederlandse band was niet ons ding. Een strak schema dus ik sloeg aan het rekenen en kwam tot de conclusie dat we om tien uur buiten zouden staan. Start hoofdprogramma half negen, anderhalf uur spelen inclusief toegift en tien uur kon het licht weer aan.
Mijn eerste inschatting klopte perfect strak om half negen stond Dave met zijn drie bandleden op het podium om te starten. Hij had zijn standaard attributen bij zich, zijn kruk en zijn dubbele microfoon standaard, een moderne voor de pure zang en een oud buizen model voor de meer voorgedragen teksten. In de eerste drie nummers werden er al acht instrumenten ingezet maar gelukkig werd het daarna wat rustiger, alleen de bassist bleef switchen tussen een moderne bas en een oude staande bas met strijkstok. Het zijn geen echte meezingers en het publiek genoot dan erg rustig op een uitzondering na. Pal voor het podium stond een JP look a like die als een waanzinnige stond te headbangen op de doom & gloom de prediker Dave via het podium over ons uitstortte. Dave is trouwens geen communicator, toen de show even voor tienen afsloot had hij drie keer het woord tot ons gericht. Een keer om zijn keyboard speler voor te stellen, een keer om ons te bedanken voor onze komst en een keer om afscheid te nemen. Ik heb me kostelijk geamuseerd en kan iedereen een live concert van Dave, met welke band dan ook, aanbevelen. Hierbij dan ook een link naar een snelle uploader die nu al een clip op YouTube heeft gezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten