Het gemaal

De naamgever

Wij waren al meer dan een jaar niet weggeweest met mijn moeder en, ondanks het koude weer, was het de hoogste tijd om dat weer eens te doen. We kozen voor de vlakbij gelegen brasserie het gemaal.

Bij binnenkomst was het nog behoorlijk druk want de lunch crowd was nog aanwezig maar we kregen een tafeltje, twee witte wijn, een verse muntthee en een schaaltje met bruin fruit. Dat bruine fruit was wel heel erg donker gekleurd, duidelijk (te) oude olie, maar ons werd verzekerd dat het prima was. Het was inderdaad niet vies maar de olie mag best wel wat vaker ververst worden.