When it rains, it pours...

Na het diner besloten we terug te wandelen naar het hotel. Helaas was het er niet minder om gaan regenen. Sterker nog, het regende pijpenstelen en het ging alsmaar harder en harder. Dat maakt de pret niet groter. En als klap op de vuurpijl liepen we ook nog de verkeerde kant op. Dus ipv 1,5 kilometer werd het ongeveer een wandeling van 4 kilometer in de stromende regen, waarin broeken en schoenen het nodige water te verdragen kregen. We waren rond half elf terug in het hotel. Even een droge broek aantrekken en toen de hotel bar in. Nou, dat was een kleine deceptie, want bij het bestellen van de drankjes bleek het bier op te zijn. Je zou verwachten dat de barman dna zou vragen “wilt u wellicht iets anders”, maar dat bleek niet in de vocabulaire te staan. Met stomheid geslagen wist René verder geen woord uit te brengen, en ging zitten zonder consumptie. Een andere domper was dat ook het wifi netwerk  down was, dus het posten van het blog ging niet lukken. Dus op het moment dat dit gelezen kan worden, zijn we alweer een tijdje verder J. Laten we hopen dat het alsjeblieft morgen droog is, want hoewel ik denk dat Rome een mooie stad is, heb ik er tot op heden nog niet heel erg van kunnen genieten. Natuurlijk gezellig, zo met de jongens, maar dan hadden we ook in Limburg kunnen gaan zitten (daar is het nu warmer en droger….).