Kinderparadijs |
Het was duidelijk dat het vakantie was want de rit verliep vlot en probleemloos tot het laatste stukje waar mijn navigatie mijn een paadje naast de spoorlijn instuurde. Dat bleek een fietspad te zijn waar twee auto's elkaar eigenlijk niet konden passeren maar ik ontmoette een viertal tegenliggers waar ik met kunst en vliegwerk langs wist te komen. Daarna was het nog maar een paar meter tot het dichte hek van de achteringang van het park. Na wat gebel kregen we de route naar de hoofdingang waar onze vriendin ons al stond op te wachten met de passkey om het terrein op te komen. Helaas bleek zij de route naar hun blokhut nog niet helemaal te kennen en na wat gedwaal over het terrein volgde het tweede telefoontje en stond haar man met hun zoontje vervolgens klaar bij diezelfde hoofdingang om ons het, korte, stukje naar hun chalet te brengen. Al gauw zaten we allemaal achter de koffie te lachen om de diverse perikelen en maakten we ons op voor een leuk weekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten