Steigerbouwer

Steigerbouwers aan het werk

Onlangs verliet ik ons appartementsgebouw op weg naar mijn auto en zag dat er een aantal steigerbouwers aan de slag waren aan onze buurflat waar we de gemeenschappelijke tuin mee delen. Ik wilde al doorlopen naar mijn auto toen ik een van de steigerbouwers mijn naam hoorde roepen. Bij nadere bestudering bleek het een oud collega te zijn die al een flink aantal jaren bij ons weg gegaan was.

Uiteraard namen we even de tijd om bij te praten en het bleek dat hij zijn HBO opleiding en baan verlaten had voor het simpele arbeidersleven. Dat bleek allemaal een stuk beter bij hem te passen en naar hij zei voelde hij zich nu een stuk gelukkiger. Daar bleef het gesprek bij want zijn collega's vonden dat hij stond te lanterfanten en hij moest weer aan de slag. Deze hele kortstondige ontmoeting bewijst maar weer eens dat de wereld heel erg klein is en dat onverwachte ontmoetingen met oude bekenden op alle manieren mogelijk zijn.

The tilted kilt

Het logo van the tilted kilt

Sinds jaar en dag (nu ja sinds 2009) is een van de vaste ketens die wij in Amerika bezoeken die van Hooters, een hamburgerrestaurant dat de drie B's (beer, burgers and babes) hoog in het vaandel heeft staan. Vroeger zeiden we dat we hier uiteraard voor de free wifi kwamen maar sinds vorig jaar gebruiken wij Amerikaans simkaarten dus dat verhaal gaat niet meer op. Naast die simkaarten kwamen we er vorig jaar trouwens ook achter dat Hooters een aantal concurrenten heeft en dat die ketens met de verzamelnaam brestaurants aangeduid worden. Zo bezochten wij voor het eerst filialen van Twin Peaks en Bikini sports bar and grill.

Uiteraard is er voor Amerika 2014 gekeken of er brestaurants in de aanbieding waren en wederom werd er een nieuwe keten gevonden, the tilted kilt. Zoals de naam al doet vermoeden is het thema hier Schots maar net als de anderen biedt men hier bier, burgers, sport op heel veel tv's, free wifi en natuurlijk babes in korte schotse rokjes en strakke topjes. Op onze eerste dag in Chicago gaan wij hier een bezoek aan brengen om de kwaliteiten van deze zaak te vergelijken met die van de concurrerende ketens.Nog een paar maandjes geduld en je zult het verslag hier vanzelf zien verschijnen.

Snelwegverlichting

Een verlichte snelweg

In het kader van bezuinigingen is sinds enige tijd de verlichting op de snelweg een stuk minder fel in het donker en wordt later op de avond op een aantal plekken soms helemaal uitgezet. Wat mij betreft een prima maatregel want als ik, mt name laat op de avond, op erg lege wegen reed verwonderde ik mij altijd over de zee van licht die wij boven onze verlaten snelwegen hadden aangestoken.

Nu moet je best wel iets beter opletten met minder licht boven de weg maar in het buitenland ben ik niets anders gewend en ondanks de huidige donkere dagen is het allemaal best te doen. Er zijn echter heel veel huilebalken in Nederland want inmiddels heeft men besloten om de verduistering niet meer om 9 uur 's avonds te laten beginnen maar om 11 uur. Erg zonde om een goede bezuinigingsmaatregel weer een stukje terug te draaien omdat Nederlanders kennelijk geen auto kunnen rijden.

Jaarvergadering

Onze VVE heet vlag en wimpel

Enige tijd geleden schreef ik een stukje over mijn activiteiten in de cascomissie van onze VVE en dan weet je dat het binnen een paar weken tijd is voor de jaarlijkse vergadering. Zo begaf ik mij maandagavond dan naar de uitweg, de hervormde kerk die vlak bij ons appartementen complex ligt en waar tegenwoordig de jaarvergaderingen plaatsvinden.

De vergadering verliep lekker vlot en een kwartier voor het einde waren we al klaar om nog een drankje te nemen en weer een jaar VVE af te sluiten. Voor die tijd had ik echter nog een vraagje aan de afgevaardigde van onze complex beheerder. Mijn meterkast deur (die ligt buiten mijn woning) klemde heel erg en was flink beschadigd, waarschijnlijk door de meteropnemer van de NUON maar bewijs dat maar eens. De meterkast bleek echter onder de verantwoording van de VVE te vallen dus krijg ik van de week een belletje van een timmerman om een afspraak te maken om de boel te herstellen en komt daarna een schilder de boel bijwerken. Dat scheelt mijn zwager weer want om nou te zeggen dat ik een klusser ben is de waarheid wel heel veel geweld aan doen.

Plux

Het icoon van plux

Een tijdje geleden liep ik te klagen over het te grote aantal pasjes dat zich zo langzamerhand in mijn portemonnee had verzameld. Mijn goede vriend Dennis raadde mij toen de net nieuwe app pasnl aan maar de app was niet helemaal wat ik er van gehoopt had en deze bleef dus ongebruikt op mijn iPhone staan. Inmiddels is er een nieuwe app verschenen met de name plux die hetzelfde doet als pasnl. Namelijk al je pasjes opslaan op je telefoon zetten en vervolgens kun je via je telefoon de pasjes laten inscannen bij de deelnemende winkel ketens.

De belangrijkste ketens doen al meer dus mijn airmiles pas en ah bonus kaart stonden er al meteen op maar er is ook plek voor mijn Nesprresso kaart en kaarten die ik nog niet heb zoals de bijenkorf, Douglas, Gall & Gall, en heel veel anderen. Voor de toekomst belooft het bedrijf dat je ook aanbiedingen via de app gaat krijgen. Dat gekoppeld aan het mooiere uiterlijk en het gemak van pasjes scannen betekent dat pasnl van mijn telefoon verdwijnt en vervangen wordt door plux,

Avondsessie

De toko

Afgelopen maandag was het weer tijd voor een uitgebreide sessie op het werk. Samen met een collega deed ik een evaluatie van het SEPA project waar ik vorig jaar bij betrokken was geweest. De sessie zou 's avonds plaatsvinden en uiteraard moest er dan ook eten besteld worden. Aangezien mijn primaire keuze, Pulcinella op maandag gesloten is en ik geen trek had in Chinees besloot ik uit te wijken naar Thai go.

Nu had ik daar afgelopen zomer ook al een keer eten besteld en dat was toen een behoorlijke chaos geworden aangezien de meeste mensen niet wisten hoe wat ze besteld hadden er uit zag. Aangezien we met twintig man waren voorzag ik wederom een chaos dus had ik aan onze secretaresse gevraagd of ze het restaurant de nummers van het eten op de verpakking wilde laten zetten. Een uitstekend plan als ik het zelf mag zeggen maar het stierf in schoonheid want er stonden geen nummers op de verpakking. En je verwacht het niet maar de chaos was wederom enorm. Niet iedereen kreeg wat hij of zij besteld had maar men deed niet al te moeilijk en at wat men voorgezet kreeg. De sessie verliep overigens voorspoedig maar ik denk dat dit de laatste keer was dat ik bij Thai go besteld heb want naast de chaos is het eten minder dan ik van bijna elk ander Thais restaurant gewend ben.

Playlist

Een willekeurige spotify playlist

Vorig jaar hebben wij voor de Texas vakantie een gezamenlijke Spotify playlist aangemaakt met nummers die over Texas en de steden die wij bezochten aangemaakt. We vonden het alle drie erg leuk en het is best wel een forse lijst geworden die van Elvis Presley tot AC/DC liep. Ik speel hem nog steeds regelmatig af en denk dan weer terug aan de leuke dingen die we in Texas hebben gedaan.

Ik ben niet de enige die het erg leuk vindt want ik vond een bericht in mijn Spotify inbox van Dennis dat hij begonnen was aan een playlist voor onze komende vakantie. De eerste zes nummers stonden klaar waaronder wederom een nummer van Elbis en uiteraard ontbraken de blues brothers en Frank Sinatra niet. Ik heb er al meteen twee nummers aan toegevoegd en ook Simon zal zich vast niet ombetuigd laten. Kortom mij benieuwen wat er allemaal op de Windy Twins playlist terecht gaat komen.

Visite

Het eerste gerechtje

Donderdag was ik weer eens op visite (en de maaltijd) bij een hele goede vriendin. Vroeger gingen wij altijd uit eten met zijn tweeën maar sinds ongeveer een jaar spreken we bij haar thuis af voor een gezellige avond met daarbij uiteraard een eenvoudige doch voedzame maaltijd.

Toen ik bij haar arriveerde werd ik enthousiast door haar hond begroet en al gauw zaten we gezellig op de bank. Af en toe stond ze even op om iets in de keuken te regelen en al gauw was het tijd om aan tafel te gaan voor het eerste van twee gerechtjes. Dat bleek een zoete puntpaprika te zijn gevuld miet couscous en daar zeewolf over heen. Daarnaast zowel wat geitenkaas met munt als een gele curry met diverse soorten vis en schelpdieren. We dronken er een heerlijk glas sauvignon blanc bij en het smaakte ontzettend goed. Het was de eerste keer dat ze dit gemaakt had en top was de enige beschrijving die het recht deed.

Het tweede gerechtje

Na een korte pauze kwam het tweede gerechtje een mooie risotto begeleid met in reepjes gesneden biefstuk, knoflook, gember, champignons, lente-ui en teriyaki en kokosmelk. Het eten was fantastisch maar de bijgeschonken wijn was helemaal top. Een mooie Spaanse wijn van \vina mayor. Alhoewel ik geen dessert persoon ben had zij toch een dessert genaakt (zij houdt wel van zoet) bestaande uit koffie, ijs, chocolade en koffieboontjes. Wij genoten hiervan op de bank evenals van de koffie (muntthee voor haar) die daarna kwam. Tegen tien uur was het tijd om afscheid te nemen, ik ging naar huis en zij ging haar hond uitlaten. Zoals altijd was het weer reuze gezellig geweest en we besloten om gauw weer opnieuw af te spreken.

Hotels en auto

Een van de hotelketens waar wij verblijven

We zijn weer een ruime week verder en de belangrijkste logistieke zaken voor Amerika 2014 zijn geregeld. na de vluchten, zowel intercontinentaal als lokaal in Amerika hebben we inmiddels zowel een auto gereserveerd voor onze tijd in Minneapolis als hotels voor onze overnachtingen.

De auto is een een SUV, na onze hele mooie Caddy van vorig jaar waar ik heel erg blij mee was (een jongensdroom kwam uit) gaan wij weer terug naar ons standaard auto type voor een vakantie in de states. De hotels zijn een behoorlijk allegaartje geworden. We starten onze eerste nachten in Chicago in een travelodge en wel deze. Vervolgens vliegen wij door naar Minneapolis waar wij vijf nachten verblijven in een La quinta, de keten die wij voor het eerst aandeden tijdens onze vakantie in Texas het afgelopen jaar. Onze laatste nacht in Chicago gaan we voor ietsjes luxer (drie sterren i.p.v. twee) en de keuze is gevallen op het congress plaza hotel dat heel centraal in de loop (het centrale gedeelte van Chicago) ligt. Kortom alle belangrijke zaken zijn geregeld nu gaan we kaartjes kopen voor alle dingen waar we heen willen en het programma invullen. Amerika here we come again.

NAP

Koe en kreeft

Het was een behoorlijk druk weekend want na de kraamvisite ging ik eerst gezellig even bij mijn ouders langs alvorens een vriend op te pikken om samen uit eten te gaan bij NAP. Voor deze op IJburg gevestigde tent had ik namelijk nog een Groupon liggen om samen voor €29.50 te genieten van surf & turf of van een van beiden. Na een vlotte rit arriveerden wij aan bij de jachthaven IJburg en vonden met moeite een plekje, het was druk.

Er was kennelijk een feestje aan de gang bij NAP want er was een grote groep mensen die aan de champagne en het was behoorlijk druk en luidruchtig. Wij kregen een tafeltje en bestelden allebei een biertje, ik een pilsje en mijn vriend een la chouffe. Daarbij kwam goed bruin en witbrood met een tapenade die ik mij heerlijk liet smaken. De bestelling was een makkie uiteraard surf en turf (tournedos en kreeft) voor mij en turf voor hem. Het eten kwam, vergezeld van eigen gemaakte friet en wat groente en er was werkelijk niets op aan te merken. Na was er voor mij espresso maar mijn maat ging voor een dessert. Op de kaart stond het intrigerende ijs uit Weesp en dit bleek ijs van een van de beste ijssalons uit Nederland te zijn, Nelis.Uiteraard werd dat zijn dessert en het ijs bleek inderdaad van top kwaliteit te zijn. Na nog wat natafelen vroegen we om de rekening en verlieten NAP. We hadden prima gegeten en waarschijnlijk was dit een unicum sinds wij elkaar kenden want ik vermoed dat dit de eerste keer was bij een gezamenlijk etentje dat zijn aandeel in de rekening hoger was dan het mijne en dat doet me dan weer deugd.

Kraamvisite

Hier kochten wij de kleertjes

Ik had een behoorlijk druk weekend want na de whiskyproeverij en het daarachter liggende restaurant en kroeg bezoek was het volgende punt op de agenda een kraamvisite in Zaandam.

Het jongste stel van onze vaste tapas en spelletjes groep had op oudjaarsdag een dochter gekregen die zij met de naam Emma getooid hadden. Wij zouden gezessen langsgaan en samen met een vriendin zou ik een cadeau regelen. Zij was zaterdag naar de Prénatal getogen en had daar het een en ander bekeken en had via Whatsapp wat foto;s gestuurd waarna wij samen een keuze maakten. Ze had twee stoere setjes uitgekozen die volgens haar goed aansloten bij de smaak van de moeder van Emma, welnu ze kon het goed inschatten want tijdens de visite werden beide setjes enthousiast ontvangen. Het waren twee gezellige uurtjes en naast het bewonderen van zowel Emma als de mooi ingerichte kinderkamer werd er flink geklets over hoe dat nu was op oudjaar bevallen en nog heel veel andere zaken. Tegen vier uur verlieten wij het Zaanse weer na onze ontmoeting met Emma en haar trotse ouders.

De burger bar

Het logo van de burgerbar

Na het verlaten van de posthoornkerk was het tijd om al die whisky te gaan dempen met wat voedsel. Aangezien hoogstaand culinair niet echt meer een optie was stelde ik voor om een bezoekje te brengen aan de burgerbar waar ik vorig jaar al een keer was geweest, Twee van de vijf whiskyproevers vonden dit een goed idee en aangezien de andere twee whiskyproevers terug naar huis moesten was er dus een 100% score voor een bezoek aan de burgerbar.

Na een korte wandeling namen we eerst afscheid van degenen die terug naar huis gingen en liepen daarna het laatste stukje naar de burgerbar. De andere twee gingen voor de Schotse koe met kaas toppings en frietjes erbij. Aangezien ik de Schot de vorige keer gehad had besloot ik deze keer tot de Japanner met uien en Jalapeno's als toppings.  Frietjes erbij hoefde niet voor mij. Daarbij drie biertjes en de bestelling was gedaan. Na ons vlaggetje en bier mee naar tafel genomen te hebben was het even wachten maar de burgers arriveerden erg snel. Net als de vorige keer was het een prima maaltijd en voor een vlotte maaltijd zonder poespas zal de burgerbar erg hoog op mijn lijstje staan.

Het whiskyweekend

Een van de stands

Dit weekend was voor de tweede maal het whiskyweekend in de posthoornkerk in Amsterdam. Wij hadden dit jaar een delegatie van vier man en een vrouw die het spektakel dat Loek en Leon georganiseerd hadden te gaan bekijken. Het was druk toen we aankwamen en het bleef ook druk totdat iedereen er om half vijf uitgevvegd werd om de mensen de tijd te geven om de boel weer op te ruimen voor de avondsessie.

Bij binnenkomst kregen we de festivalgids met informatie, een flesje water en het festivalglas dat al gevuld was met de eerste whisky, een Ierse. Daarna was het de diverse stands aflopen en proeven van de honderden verschillende whisky's die er stonden. Tussendoor was er ook tijd om even iets te eten want er was een stand met chocolade, een met oesters en coquilles en ook l'amuse was aanwezig en bij die laatste besloot ik een kaasplankje te nemen om het alcoholisch geweld iets te dempen. Vier mooie kaasjes; eigen brie met truffel, een in bier gewassen roodschimmel, een mooie blauwader en een speciaal voor het festival uit Schotland geïmporteerde cheddar. Daarna was het weer tijd om whisky te gaan proeven en nu werden de iets zwaarder soorten geproefd waaronder uiteraard Islay whisky's en een mooie cask strength Longmorn op een sherry vat uit de ultimate lijn van van Wees. Het was net zoals vorig jaar een heerlijk en gezellig weekend dus volgend jaar gaan we uiteraard weer.

Simple wisdom

Het betreffende boekje

Soms kom je van die dingen tegen waarvan je je helemaal niet meer bewust bent dat je ze hebt en het bijgaande boekje is daar een prima voorbeeld van.

Er is een taak waar ik al heel lang aan wil beginnen maar iedere keer maar weer uitstel en dat is het verwijderen van flinke stapels boeken. Ik ben mijn hele leven al een fanatieke lezer geweest en dat gekoppeld aan mijn verzamelwoede heeft voor een flinke bibliotheek gezorgd van zowel boeken als stripboeken. Nu zijn er van die stipboeken flink wat verdwenen op de stripbeurzen waar ik in de loop der jaren met mijn matties heb gestaan als handelaar. Dat is nu trouwens afgelopen want er zijn niet veel kopers meer over.Van mijn boeken is er echter (bijna) nooit iets verdwenen want ten eerste kwamen wij niet op boekenmarkten en ten tweede kon ik daar emotioneel nog geen afscheid van nemen. Ik heb echter al enige tijd een e-reader en heb al heel lang geen fysiek boek meer gelezen. Wegdoen is dus een optie geworden maar ik vind het nog steeds moeilijk om afstand te doen van mijn boeken. Ik besloot om maar eens een keer door mijn boekenkast te lopen en een eerste selectie te maken van wat weg kon maar daarbij viel mijn oog op dit mini boekje. Het was het cadeau van een hele goede vriendin toen wij elkaar net leerden kennen en ik was het helemaal vergeten. Uiteraard gaat deze niet in de stapel te verwijderen boeken maar blijft deze net zoals andere herinneringen bewaard.

Subway

Het logo van de keten

Zoals al eerder van de week vermeld bij mijn bezoek aan de KFC was het ontdekken van een Subway restaurant reden genoeg om voor de tweede keer deze week buiten de deur te gaan eten. Tegen twaalf uur stapten we dan ook de auto in voor het ritje naar het centrum waar de subway gevestigd was.

Voor mij was de keuze een halve sesam sub met tonijnsalade, sla, tomaat, ui, jalapeños en olijf erop en dat afgemaakt met wat peper en zout. Voor €4 een prima maaltijd te noemen. Mijn collega's gingen voor gewoon brood en vlezig beleg met kaas eroverheen (de scherpe) en dan even in de toaster gedaan. Iedereen was zeer tevreden over het broodje en na mijn eenmalig bezoek aan de KFC in Almere zal een ritje naar de Subway zeker vaker gebeuren en dan gewapend met de subway app die forse kortingen beloofd.

Signalen

Ze kunnen best wel groot zijn

Toen ik in militaire dienst zat (en nee dit is niet een nieuwe serie onder het kopje dienstherinneringen) had men besloten dat ik vrachtwagenchauffeur zou gaan worden. Daartoe kwam ik op een rijopleiding terecht waar ik allerlei dingen moest leren. Een van de dingen die ik geleerd heb is dat het best wel lastig is om weer in te voegen als je in zo'n grote joekel zit. Vrachtwagenchauffeurs helpen elkaar dan ook door met lichtsignalen aan te geven dat er weer ingevoegd kan worden. Als reactie wordt er dan met de knipperliften (rechts-links-rechts) een bedankje af te geven.

Omdat ik uit ervaring weet hoe lastig het is om in te voegen met die krengen geef ik ze meestal flink de ruimte door gaten te laten vallen. Zo ook gisteren op de weg terug naar huis en de opstopping op de plek waar de A6 en de A1 bij elkaar komen. Het gaat daar van vijf (drie plus twee) banen terug naar drie, dus is het daar vaak een mini file in de spits. Ik kreeg van de chauffeur het lichten bedankje nadat hij ingevoegd was, kennelijk vermoedde hij met een collega te maken te hebben daar de meeste personenauto's niet echt aardig zijn tegen vrachtwagens. En alhoewel ik het nooit tot vrachtwagenchauffeur geschopt heb vind ik het altijd wel leuk om een bedankje van de beroepsgroep te krijgen.

KFC

Het logo van de KFC

Ik werk nauw samen met twee collega's die nooit in onze kantine eten maar altijd buiten de deur gaan eten of eten halen bij de Albert Heijn aan de overkant. Een enkele keer ga ik met ze mee en dar draait dan bijna altijd uit op een bezoek aan bakker Bart. Gisteren loste ik echter een belofte in die ik eerder had gemaakt, nl een bezoek aan de KFC (Kentucky Fried Chicken), volgens hun een topper en ook mijn goede vriend Simon is fan van deze keten.

Als eerste werd de website bezocht alwaar de kortingsbonnen werden uitgeprint en vervolgens vertrokken we naar Almere stad waar de toko gevestigd is. Bij het binnenrijden van de parkeergarage had ik wat problemen om mijn creditcard uit de automaat te halen maar dat werd door een van mijn collega's opgelost. De zaak bleek naast de bioscoop te ziitten in een echte Amerikaanse foodcourt setting. Alle bekende zaken waren er te vinden. Mijn collega's gingen beiden voor de kipkluifjes met friet maar ik ben van de Hooters de variant zonder bot gewend en ging dus voor de burger. Wat zal ik er van zeggen, het was niet slecht maar dit zal waarschijnlijk mijn eerste en laatste bezoek aan de KFC zijn geweest, ik kon geen redenen vinden om terug te komen. Op deze locatie ga ik echter wel degelijk terugkomen want vanaf ons tafeltje zagen wij aan de overkant van de straat een Subway en daar doe je mij dus wel een heel groot plezier mee.

Parkmobile

Het parkmobile logo

Zoals wel vaker gememoreerd doe ik heel erg veel met mijn telefoon.Ik bankier er mee, ik lees mijn mail erop, ik maak mijn foto's ermee, ik beheer mijn social media er op en speel er spelletjes op. En wat nog mooier is, af en toe (niet al te vaak) bel ik er zelfs mee of, helemaal uniek, stuur ik er een sms mee.

Er is echter een ding wat ik nog steeds niet doe met mijn telefoon en dat is parkeren, Ik loop nog steeds braaf naar de parkeerautomaat en gooi daar geld in, Het nadeel daarvan is dat je meestal teveel betaald omdat je niet het risico wil lopen een bekering te krijgen voor parkeren zonder betalen. Og nog erger, er zijn  plekken (Haarlem bijvoorbeeld) waar je niet met een pasje kan betalen maar muntgeld in de automaat moet stoppen en ook dat heb ik meestal niet bij me.Nu zijn er al heel lang apps beschikbaar waarmee je via je telefoon kan parkeren en waarbij je exact voor de geparkeerde tijd betaald. Uiteraard vragen ze daar een bijdrage voor maar die is naar keuze slechts €2 per maand of €0.25 per keer parkeren en dat heb je er echt wel meteen uit. Na wat navraag bij mijn vrienden koos ik voor parkmbile en installeerde de app en meldde mij aan. Vanaf heden kan ik ook met mijn telefoon betalen en zijn alle problemen met bepaalde steden en te veel betalen uit de wereld.

Planningssessie

De menukaart

Zaken komen soms in een stroomversnelling terecht en zo ook de Amerika 2014 trip. Na het boeken van de tickets op de zaterdag besloten Dennis en ikzelf een plansessie te gaan houden voor de trip details. En zoals elke Amerika plansessie vond ook deze plaats bij Gary´s deli in de Kinkerstraat. The best seats in the house waren al ingepikt dus gingen wij benende zitten aan een van de laatste twee vrije tafeltjes. Beiden gingen we voor een bagel en beiden voor de tonijnsalade. Daar was echter niet genoeg van over dus Dennis switchte naar humus. Ik had daarbij een sapje en een cappuccino, Dennis hield het bij een shake en nam nog een couscous salade.

We gingen terug naar onze tafel en de Mac kwam op tafel om afstanden, data, vluchten en omgevingen te gaan bekijken. Wat was de beste manier om onze dagen in te vullen. Na veel gespeur op Google maps, het MLB schema en op WTC voor vluchten werd het basisplan opgesteld. Eerst drie dagen Chicago, op de avond van de derde dag vliegen we naar Minneapolis, daar blijven we dan vier dagen, om op de ochtend van de vijfde dag terug te vliegen naar Chicago zodat we nog een wedstrijd van de Chicago cubs kunnen zien. Een dag later vliegen we dan weer terug naar Nederland. De contouren staan er, de volgende stap worden de tickets naar Minneapolis.

Amerika 2014

Een rondreis gaan wij miet maken maar top wordt het

Het is lang stil geweest over onze jaarlijkse trip naar de Verenigde staten. Meestal komen de eerste plannen al in november op het blog waarna in december dan de tickets, hotels, auto en wat al niet meer geregeld wordt. Dit jaar duurde het allemaal wat langer maar uitstel betekent zeker geen afstel.

De basisideeën lagen al vast zoals waar we heen wilden (Chicago en de twin cities) en de periode (begin mei). De afgelopen week kwam alles echter in een stroomversnelling terecht want de KLM was weer gestart met de werelddeals. En laat er bij die werelddeals nu net een retourtje Chicago te zitten met een korting van €300 op het normale tarief. In een vlotte Whatsapp sessie werd snel de datum en de vluchtkeuzes (terug is met een overstap in Detroit geworden) bepaald en nog geen uur later waren we in het bezit van de tickets. Verwacht de komende periode aanvullende informatie over hotels, binnenlandse vluchten, en kaartjes voor van alles en nog wat. Ik heb er nu al zin in maar het vertrek is pas over vier maanden. Nog even wachten dus.

Fiona en Barbara

De Ierse vlag

Afgelopen vrijdag was het een internationale dag bij het elfde gebod want er waren nul bekenden en heel veel toeristen binnen. Na wat om heen gekeken te hebben sloot ik mij aan bij twee Ierse dames, Fiona die als expat bij de bijenkorf werkte en haar vriendin Barbara die voor een lang weekend uit Dublin was langsgekomen.

Het was allemaal erg gezellig maar naar goed Iers gebruik waren beide dames (Barbara iets meer dan Fiona) pissed (voor diegenen die dit stukje Engels slang niet kennen, zo dronken als een kanon). Ondanks alles was het allemaal erg gezellig en verliet ik na enkele uren met beide dames de kroeg, echter niet nadat ik beloofd had de volgende zomer op visite te komen in Ierland. Mocht dat gebeuren dan zul je daar in 2014 een verslag van op dit blog terugvinden.

Yokiyo

Ons hoofdgerecht

Donderdagavond was het weer tijd om met een vriend uit eten te gaan. We doen dat een paar keer per jaar om en om in Utrecht en Amsterdam en deze keer was het mijn beurt om de boel te organiseren. We begonnen de avond met een biertje in een erg leeg elfde gebod (nu was het nergens druk te noemen begin januari).

Voor het diner had ik Yokiyo uitgezocht, een Koreaans restaurant dat door meerdere vrienden aanbevolen was. De ontvangst was erg hartelijk en al gauw werden ons de diverse mogelijkheden uitgelegd. Top of the bill was the emeror's choice voor de prijs van €45 per persoon. Dat bestond uit een grote schaal met allerlei voorgerechtjes, een zelfde met hoofdgerechten en daarna koffie en dessert. Wij waren probleemloos over te halen en bestelden er een mooie fles viognier en een fles water erbij en we waren er klaar voor.

Het voorgercht

De eerste schaal kwam met daarop onder andere oesters, zalm, kimchi, eend, varken, softshell krab dumplings en nog veel meer moois. Er was geen wanklank te vinden op de hele schaal en we waren dan ook benieuwd naar de volgende ronde. Welnu daar kwam een nog veel grotere schaal op tafel met daarop een cirkel van side dishes, hele grote garnalen, diverse soorten vlees van de barbecue en soep in het midden. Daarnaast wat rijst en een bordje met sla bladeren. Dat laatste is voor de manier waarop men in Korea eet. Je neemt een blad sla. doet daar wat vlees in en wat van de side dishes overheen. Vervolgens vouw je het op tot een pakketje en dat stop je dan in je mond. Wederom smaakte alles prima met een speciale vermelding voor de gemarineerde spareribs en de soep. Van deze schaal bleven er echter wat restjes achter want weinig was niet de juiste omschrijving van de hoeveelheid voedsel die er op lag. We moesten trouwens wel afscheid nemen van onze ober want ook hier was het erg stil en hij stopte een stuk vroeger met werken. Het werk werd echter even goed door een Koreaanse dame overgenomen en de verzorging bleef op hetzelfde hoge pijl.

Als laatste kwam het dessert, we namen beide een dubbele espresso (ook onderdeel van het menu) en daar kwamen twee gerechten bij, ijs van zwarte sesam met miso peer en mango kokosnoot jelly met verse mango. Ik nam overal een hapje van want ik zat echt vol maar mijn tafelgenoot liet geen kruimel achter. Natafelen was ook geen enkel probleem en we namen na heel wat uurtjes afscheid van Yokiyo en dit was wel de eerste maar zeker niet de laatste keer dat ik hier geweest ben.

Kascontrole

Een gefingeerde boekhouding.

Zo vlak na de jaarwisseling is het weer mijn beurt om een bijdrage aan onze VVE te leveren en wel in de vorm van het controleren van de boeken van onze beheerder. Het is iets dat ik al vanaf het moment dat ik hier woon doe alleen de samenstelling van de kascommissie veranderd elke keer. De ene reden omdat iemand er geen zin meer in heeft, de andere keer omdat die persoon zijn of haar appartement heeft verkocht. De laatste drie jaar is de kascommissie echter stabiel en doe ik dat samen met twee medebewoonsters.

Woensdagavond was het weer zover en om half acht begaf ik mij een verdieping hoger want de afspraak was bij mijn bovenbuurvrouw. Normaliter zijn wij met zijn drieën maar onze laatste deelnemer was helaas verhinderd dus we moesten het werk gezamenlijk doen. Na alle jaren was het echter eern aardig routine klusje geworden en na zo´n twee uur intensief werken waren wij door alle stukken heen. Nu nog onze vragen (twee stuks) aan de beheerde stellen en onze plicht voor get afgelopen boekjaar zit er weer op.

Timesquare

Een screenshot van de app

Het is al weer een behoorlijke tijd geleden dat ik een stukje over een nieuwe app heb geplaatst omdat ik de laatste erg weinig nieuwe apps heb gedownload die een blijvertje waren. Meestal waren ze binnen twee of drie dagen alweer van mijn iPhone verdwenen. Nu is er eindelijk weer een app uitgekomen die, in ieder geval voorlopig, een blijvertje is op mijn iPhone.

We hebben het hier over timesquare, een Nederlandse app die via een blokkenschema een overzicht presenteer van wat de Nederlands muziekpodia bieden aan optredens. Het gaat dan niet alleen om de grote podia zoals Ahoy en de Heineken Music Hall maar ook om kleinere podia zoals de Melkweg en Paradiso. Zo'n beetje alle poppodia van Nederland zijn beschikbaar en je kunt zelf instellen van welke podia je de gegevens wilt zien. Ik heb nu een makkelijk overzicht van alles wat er optreed in Amsterdam en kan dus afscheid nemen van de losse apps voor de diverse podia. Ik denk dat timesquare een blijvertje gaat worden voor mij.

Kosebasi

Het voorgerecht

Zaterdag was het weer tijd voor mijn maandelijkse eetafspraak met een goede vriendin. Het was mijn beurt om een restaurant uit te kiezen en mijn keuze was op een Iens dinnerdeal bij Kosebasi gevallen. Kosebasi is een Turks restaurant in de rivierenbuurt en de deal bestond uit een viergangen menu met aperitief voor de prijs van €23,50 er persoon.

Bij binnenkomst zagen we meteen dat we in de rivierenbuurt waren want het restaurant zag er stijlvol uit en de aankleding en bediening waren erg netjes. Het blijkt onderdeel van een gerenommeerde internationale keten te zijn waarvan dit de Nederlandse vestiging is.

We werden naar ons tafeltje begeleid en de menukaart lag al klaar. Bij het brengen van de prosecco werd gevraagd of wij het voorgerecht al wisten en wij bevestigden door cacik en humus te bestellen vergezeld door een fles water. De twee gerechten kwamen begeleid door heerlijk Turks brood en we lieten het ons goed smaken. De tussengang was een mini Turkse pizza met lansgehakt (hier geen keuze) en deze bleek heerlijk pittig te zijn. Nadat de lege borden verwijderd waren werd er gevraagd of wij het hoofdgerecht al wisten en na even informeren bj de bediening ging ik voor de spies van rundvlees en mijn tafeldame voor die van kip. Wederom heerlijk en begeleid door deegflapjes salade en rijst zodat je zelf wraps kon maken. Daarna volgde er baklava voor het dessert vergezeld van cappuccino en espresso en was het lang natafelen en bijpraten. Kortom topavond

Taxi

Zo voelde ik me dus

De eerste vrijdag van 2014 was een bijna exacte kopie van de eerste vrijdag van 2013. Wederom ging mijn nichtje vier dagen weg naar Oost Europa en wederom vloog zij met Ryan air vanaf Eindhoven airport. En wederom bood ik aan om hun naar Eindhoven te brengen indien ze op een schappelijke tijd vlogen. Eigenlijk was de bestemming het enige verschil met vorig jaar want dit jaar gaat zij naar Krakow in Polen. Welnu 's ochtends om half tien stond ik in Amstelveen voor de deur en bracht de dames in een uurtje naar Eindhoven alwaar ik afscheid van ze nam en de auto weer de weg naar de stal liet zien.

We zijn nu een paar dagen verder en de eerste foto's zijn al op Instagram verschenen. Het ziet er goed uit en de dames hebben zo te zien alle lol van de wereld. Ik ben benieuwd naar de verhalen als ze weer terug zijn.

47 ronin

De filmposter

Na de maaltijd was het tijd om ons naar de zaal te begeven. Na een korte tussenstop bij het buffet (twee water, een zakje M&M's) liepen we naar binnen en gingen zitten. Het was een stuk drukker dan ik verwacht had gezien de dag, donderdag, en het tijdstip, 18:40). We namen plaats en wachten op wat komen ging.

Welnu dat was eerst reclame en vervolgens trailers maar toen begon de film dan ook. We hadden 47 Ronin uitgekozen op basis van de trailer die we gezien hadden. De film bleek gebaseerd te zijn op een stukje Japanse historie over (hoe onverwacht) 47 Ronin die het mooiste voorbeeld ooit van de Japanse eer lieten zien in het begin van de 18e eeuw. De film mixt dit echter met allerlei mythen over tengu, mysterieuze krachten, een reus en een heks. Dit hinken op twee benen helpt niet echt want of je mist een stuk serieus verhaal of de actie is een stuk minder dan je verwacht. Al in al vond ik het geen slechte film (om met een vriend te spreken twee uur pretentieloos vermaak) maar het was minder dan ik verwacht had. Op naar de volgende films zullen we maar zeggen want ik zag al poster voor Ender's game hangen.

Grand café Cineac

De hoofdgerechten

Het was weer tijd voor een film en diner avond geworden en deze keer vond die op de donderdagavond plaats. Conform het inmiddels bekende recept zette ik mijn auto in Velserbroek neer en gingen we samen met een auto verder. De bestemming was deze keer voor zowel bioscoop als restaurant gelijk. De film begon namelijk al om tien over half acht en dan is grand café cineac, het restaurant van cineworld een prima optie.

We arriveerden en kregen een tafeltje (nummer 26) toegewezen. Het leuke aan hier eten is dat als eerste gevraagd wordt hoe laat de voorstelling begint zodat je je eten op tijd krijgt en niet als een idioot alles naar binnen moet schuiven om op tijd naar de zaal te lopen. We begonnen met bitter lemon en een de konick van de tap vergezeld van een plankje met brood, kruidenboter aioli en olijven. Na het bestuderen van de kaart gingen we beiden voor een vis vlees combi. Ik had zeebaars vooraf en diamanthaas als hoofdgerecht mijn tafelgenoot ging voor de garnalen kroketjes en de saté (een aanrader hier). Het eten kwam in een net tempo voorbij en alles smaakte prima zodat we na een prima maaltijd netjes op tijd van tafel gingen om naar de film te gaan.

De jaarwisseling

Dit heb ik dus niet gezien dit jaar

Ik vier mijn oudjaar al meer dan twintig jaar op de zeedijk en omgeving. Het begon ooit in het inmiddels ter ziele gegane café Groningen, werd daarna vervolgd in het eveneens ter ziele gegane café de roode baron en vindt nu plaats in de Mekhong river. Ik ben er altijd al vroeg want het openbaar vervoer rijdt zijn laatste ritten om acht uur 's avonds en de rest van de groep komt dan meestal wat later opdagen.

Ook dit jaar werd hetzelfde scenario gevolgd maar het standaard tripje om middernacht naar de Nieuwmarkt vond niet plaats. Daar staan alle Chinezen van Chinatown hun vuurwerk af te steken en dat is een spektakel waarbij horen en zien je vergaat. Aangezien het echter fors regende besloten wij dit onderdeel over te slaan en hielden we het bij drank, muziek, optredens en gezelligheid in de bar. Rond vier uur besloot ik naar huis te gaan en meestal heb ik dan moeite om een taxi te vinden maar dat was dat jaar geen probleem. Er stond een hele rij klaar bij het Barbizon en ik kon dan ook meteen instappen en huiswaarts keren. Zoals elk jaar weer een uitstekende oudejaarsnacht en meer dan genoeg reden om het volgend jaar weer op dezelfde manier te doen.

Oudjaar

Mijn vader schenkt de champagne uit

Laat het maar aan mij over om eerst de nieuwjaarswensen te doen en een dag later te publiceren over oudjaar. Maar ja ik wou gewoon op 1 januari iedereen de beste wensen overbrengen.

Terug naar 31 december, dat is de dag dat mijn vader jarig is en dat betekent dat we 's middags naar mijn ouders gaan. De ontvangst was koffie (had niemand trek in) en oliebollen (die vonden gretig aftrek). Er kwamen nootjes, zoutjes, worst, bier en wijn op tafel en ondanks een drukke worstelwedstrijd tussen mijn neefje en nichtje was het erg gezellig. Rond vijf uur had iedereen wel trek gekregen en kwam mijn vaders zalmsalade op tafel (en ik zou voor iemand het recept proberen te achterhalen maar dat heb ik nog niet) met brood en kruidenboter en wat kaasjes als dessert. We sloten niet af met koffie maar met een goed glas champagne om te toasten op een goed 2014 voor iedereen en daarna was het tijd om te vertrekken want iedereen ging ergens anders heen om oudjaar te vieren.

Gelukkig Nieuwjaar

De jaarwissel in beeld gebracht

Vandaag is het nieuwe jaar begonnen (voor de een wat eerder dan voor de ander) en dat betekent naast iedereen het allerbeste voor het nieuwe jaar te wensen en het maken van goede voornemens ook de bijna obligate terugblik op het oude jaar.
Welnu die goede voornemens doe ik niet aan rond de jaarwisseling. Als ik mij iets voorneem dan heb ik geen extra steuntje in de rug nodig met bijvoorbeeld een bepaalde datum maar doe ik dat gewoon meteen.

Ook van mij geen uitgebreide terugblik op het afgelopen jaar. Het was een jaar waarin ik veel aandacht aan mijn twee grote voorliefdes, genieten van heerlijk voedsel en op vakantie gaan, heb besteed.. (Zie de blogposten van 2013 voor de details.)  Rest mij niets anders dan mijn trouwe lezers te bedanken voor hun interesse in mijn schrijfsels en jullie allemaal een heel mooi 2014 toe te wensen.