Internet Explorer

Versie negen

Gisterenavond opende het acht uur journaal met een item over een beveiligingslek in Internet Explorer van Microsoft. Dit bericht bewees een aantal dingen voor mij. Ten eerste dat datgene (internet) wat ik in 1994 nog iets noemde dat alleen voor nerds interessant was intussen niet meer uit het normale leven weg te denken is. (ja als ik mis gok dan gok ik goed mis). Het tweede is dat het eens oppermachtige Microsoft op moet gaan passen want zowel de Amerikaanse als de Britse overheid radde het gebruik van Internet Explorer af. Of het een negatief effect op het bedrijf op de lange termijn heeft is niet te voorspellen. Maar ik gebruik bijvoorbeeld al jaren Chrome van Google en heb dat ook op de pc van mijn ouders geïnstalleerd. De kans dat meer mensen dat gaan doen is groot en dat is geen goed nieuws voor Microsoft.

Over de tong

Dit boek dus

Inmiddels alweer ruim een week geleden was ik met een van mijn beste vrienden een lang weekeind in Bremen en behalve mooie herinneringen aan een paar topdagen hield ik daar ook nog iets anders aan over.

Hij bleek namelijk enige tijd geleden in de kringloopwinkel een boek gezien te hebben waarbij hij meteen aan mij moest denken. Het ging om "Over de tong" van Jurriaan Geldermans, Deze man is de Johannes van Dam van het Noord-Hollands dagblad en wekelijks schrijft hij een recensie over een restaurantbezoek in Noord Holland. Ik heb inmiddels een paar stukjes gelezen en uiteraard als eerste de stukjes over de restaurants waar ik zelf geweest ben (drie van de veertig die er in staan). Het leest lekker weg en hierbij nogmaals bedankt voor dit cadeautje!

VVE belang

Het logo van de organisatie

Toen ik gisteren thuiskwam had ik een brief in de brievenbus liggen (dat gebeurt niet al te vaak, het merendeel van mijn correspondentie is e-mail) die gericht was aan het lid van de VVE. Als ik post van de VVE ontvang dan is dat van onze beheerstichting Munnik en dit kwam van iets af dat stichting VVE beheer heette.

Binnengekomen maakte ik de enveloppe open en het bleek niets meer (en minder) te zijn dan een soort vereniging eigen huis maar dan specifiek voor appartementsbezitters. De toko bestaat al sinds 199 maar kennelijk hebben zij het net als de verenging eigen huis erg moeilijk in de nieuwe tijden en proberen zij op deze manier om nieuwe leden, en dus inkomsten, te winnen. Nodeloos om hier te melden dat zij bij mij geen kans maken want de firma Munnik beheert onze belangen naar volle tevredenheid.

Koningsdag

Een van de vele volgepakte straatjes

Zaterdag was het dan voor de eerste koningsdag en ik had met wat vrienden afgesproken om dat te gaan vieren. Zo vertrok ik dan ook tegen een uur naar de stad en kwam met flink wat vertraging tenslotte op de Elandsgracht uit want de binnenstad was, zoals altijd niet te bereiken met het openbaar vervoer.

Het was heerlijk weer en in het zonnetje wandelde ik rustig naar ons rendez-vous bij restaurant Kularb Manee. Ik deed rustig aan en genoot van het zonnetje, de bandjes en de mensen. Onderweg had ik via whatsapp contact met de anderen en die hadden ook behoorlijk wat vertraging. Het restaurant had flink uitgepakt, er stonden diverse tafeltjes op de stoep, er was een groot buffet, men verkocht drank en er was een professionele installatie neergezet waar DJ Eevee zijn beats dropte. Er was zon, er was bier, er was eten en er was goed gezelschap dus tot ver na vijf uur verbleven we daar. Pas toen er donkere wolken aankwamen drijven verlieten wij de Hernstraat om binnen nog een paar uurtjes door te brengen alvorens ik naar huis ging. Het was een geslaagde Koningsdag en met mooi weer volgend jaar gaan we het zeker overdoen.

Koningsnacht

Een van de vele feesten die er was

Gisteren was het vrijdagavond stapavond en die viel toevallig samen met koningsnacht, iets waar ik vroeger altijd te vinden was maar op een gegeven ogenblik haakte ik af toen er steeds meer regeltjes kwamen. Ik was dan ook erg benieuwd hoe de stad er uit zou zien, vooral omdat het erg mooi weer was.

Ik maakte mijn gebruikelijke gangetje langs mijn pleisterplaatsen maar nergens was het extreem druk. Er speelde een bandje op straat maar dat was het dan ook wel. Mijn conclusie was dan ook toen ik huiswaarts keerde dat de magie van koningsnacht totaal verdwenen was in de Amsterdamse binnenstad. Mij benieuwen hoe koningsdag is vandaag.

Thaicoon

De soep en de salade

Donderdag was uit eten dag want na de lunch was ook het diner buiten de deur. Ik zou wederom met een vriendin bij Thaicoon gaan eten, deze keer zou zij niet koken maar zouden we van de kookkunsten van de kok genieten. Er werd mij echter van te voren wel gevraagd of ik iets speciaals wilde want dan zou dat worden geregeld. Ik gaf mijn standaard antwoord van doe maar iets lekkers, maar vroeg wel om een soepje om te beginnen.

Toen we binnenkwamen namen we een tafeltje aan het raam en al gauw kwam er een lekkere tom gah kay (kippensoep met koksmelk) en een papaja pok pok (een pittige papaja salade) op tafel. Als hoofdgerechten kregen we een eend gerecht en een visgerecht waarvan ik de eend eerst voor iets anders hield omdat het geruld was maar de smaak was inderdaad eend. Na afloop was het voor haar ijs en voor mij espresso. Na nog een gezellig praatje met de eigenaresse verlieten we Thaicoon, wat mij betreft een van de betere, en misschien wel het beste, Thaise restaurant van Almere.

Het leger

Het logo van de hanen

Woensdag hadden we besloten om te gaan lunchen bij de Subway en de KFC. Ik ging naar de Subway (tonijn deze keer) en mijn collega naar de KFC. Omdat het mooi weer was hadden we besloten om onze maaltijd buiten op te eten en zo zagen we elkaar weer op het stadsplein.

Tot onze verbazing zagen we heel militairen met hun voertuigen. Het was vandaag de open dag van de landmacht en deze keer was het leger naar je toegekomen. Zo was er een schietbaan aangelegd en mocht je in diverse voertuigen gaan zitten van de Charlie compagnie (de hanen) an het 45e pantserinfanteriebatalion. Uiteraard wilden alle kinderen in de voertuigen plaatsnemen maar voor de vaders was het schieten (met een soort paintball wapens???) toch wel het hoogtepunt. Wij maakten een rondje over het terrein en vertrokken toen weer richting werk. Zo maak je nog eens wat mee tijdens je lunchpauze in het altijd opwindende Almere.

Uber

Het logo van Uber

Het komt regelmatig voor dat als ik op mijn vaste stapavond naar huis ga al het reguliere openbaar vervoer al gestopt is. Er zijn dan twee (drie als je lopen mee zo tellen) om thuis te komen. De nacht bus of de taxi. Dat eerste doe ik uit principe niet, de rit duurt erg lang omdat de bus gigantische omwegen maakt om zo veel mogelijk mensen van dienst te zijn en daar heb ik geen zin in. Mijn vaste vervoermiddel is dus een taxi maar dat is best wel prijzig, over de €30 inmiddels.

Sinds kort is er echter een nieuwe optie bijgekomen en wel uber. Deze dienst brengt chauffeurs en klanten bij elkaar en dat voor tarieven die een stuk vriendelijker zijn dan de reguliere taxi's. Ik heb de app inmiddels geïnstalleerd en een account aangemaakt, nu eens uitzoeken war een rit mij gaat kosten en of het echt allemaal zo goed werkt als men beweert. Wordt vervolgd!

De vlag kan uit.

Het duurt nog wel even voor ik hier ben

Een paar weken geleden had ik een nieuwe mijlpaal op mijn blog bereikt zonder daar iets over te zeggen maar het moment was te mooi om in stilte voorbij te laten gaan vandaar alsnog een vermelding hier.

Ik heb dik over de 100 hits per dag op mijn blog en ik zit op meer dan 180.000 gelezen stukjes, iets waar ik best wel trots op ben. Het enige dat achterblijft is het aantal officiële volgers van mijn blog daarom deed ik lang geleden een oproep aan al die lezende niet volgers om zich aan te melden om mij zodoende op de minimaal vijfentwintig volgers te krijgen. Het baatte niet echt want ik bleef steken op de vierentwintig. Enige tijd geleden vond een vriendin mijn blog en op mijn verzoek meldde ze zich aan als volger (wat volgens haar best wel lastig was, misschien komen er daardoor niet zo veel volgers bij). Ik heb dan nu ook die reeds lang gewenste mijlpaal van de vijfentwintig officiële volgers bereikt en kan weer een streepje op de lijst van mijlpalen plaatsen. Op naar de vijftig maar gezien het tempo waarin ik de vijfentwintig bereikte zal dat nog wel een paar jaar duren.

De reis naar huis

Onze lunchplek

We namen de tram terug naar het hotel en stapten de auto in voor de rit terug naar Nederland. Eten zouden we ergens onderweg in Duitsland doen hadden we besloten en niet in Bremen. Na een uurtje rijden streken we neder bij Rasthof Oldenburger, een typisch Duits chauffeurs café vlak bij de snelweg.

Na even kort rondspeuren door het doe het zelf restaurant vielen de keuzes op een jägerschnitzel voor de een en voor een bratworst en burger voor de ander. Beiden een biertje erbij en we zochten een vrij tafeltje op. De maaltijd was prima in orde en gelaafd en gespijsd stapten wij weer in de auto voor de rest van de terugweg. In Nederland wisselden wij van chauffeur voor de laatste etappe en kwamen er toen achter dat de airco het niet deed (dat is al de tweede keer bij mijn Prius en beide keren na een beurt) waardoor we eerst met open raampje en later met open dak de rest van de afstand reden. Het was, zoals elk jaar, een top weekeind geweest, op naar de volgende vakantie.

Kunsthalle

Het logo van de tent

Na ons bezoek aan de Schnoor eindigden we met een culturele activiteit en wel een bezoek aan de kunsthal van Bremen. Naast de reguliere tentoonstelling waren er twee extra exhibities, een over Picasso en een over uit de tweede wereldoorlog teruggegeven schilderijen en tekeningen. Beide waren erg mooi en meer de moeite waard om te zien. De reguliere expositie van het museum was ook aardig maar haalde het niet bij de twee bijzondere tentoonstellingen. Na afloop nog even een break voor koffie en een sapje op het terras en het was tijd om uit Bremen te vertrekken en terug te keren naar Amsterdam/

De Schnoor

De ingang tot de wijk de Schnoor

De laatste dag van onze trip naar Bremen was alweer aangebroken en omdat het eerste paasdag was besloten we om te ontbijten in het hotel. Niets ms met het ontbijt maar ook geen superklasse. Ik had scrambled eggs (niet slecht maar ik vond de mijne beter), sap, koffie, yoghurt en een broodje en dingen die ik normaal niet at zoals spek en een worstje bij mijn eieren. De volgende activiteit was uitchecken uit het hotel en de spullen in de auto leggen (die we op het terrein van het hotel lieten staan) om ons voor de laatste maal naar het centrum van Bremen te begeven.

We zouden vandaag de Schmoor bezoeken, een oude volkswijk van de stad die top moest zijn. De wijk was snel gevonden, inderdaad erg leuk, maar ook heel erg klein zodat we er in no time doorheen waren. Het bleek echter dat je de zijstraatjes in moest duiken om de wijk echt in te gaan en we brachten er een leuke start van de dag door. Een aanrader als je in Bremen bent.

STäV

De STäV

Na eerst een korte tussenstop in het hotel om de spullen weg te leggen was het tijd voor het diner en de keuze viel op een restaurant dat we eerder op de dag al gespot hadden. De STäV leek klein van buiten maar was groot van binnen en naast café en restaurant was het ook een plek waar politieke bijeenkomsten georganiseerd werden. Ik nam wederom een soepje, aardappel (voor mij de allereerste keer, erg lekker) en ging voor de asperges met zalm, het was tenslotte het seizoen. Mijn kompaan ging voor de mixed grill en waar ik erg goed at was zijn keuze ietsjes minder.

Na het eten werd er een bezoek gebracht aan de brouwerij die aan de overkant lag, de schuettinger brouwerij.Het was feestavond, de disco draaide erg har en niet erg goed en het bier was een bitter Duits bier, de bediening nodigde wel uit tot blijven maar wij besloten al na een biertje om terug te keren naar het hotel om in de hotelbar met een biertje erbij het blog bij te werken.

Biergarten

De biergarten

Na de boottocht was het tijd voor de inwendige mens en wel in de vorm van een bezoek aan de biergarten. We namen plaats bij Feldmanns bierhaus en alhoewel het al laat in de middag was hadden we niet al te veel trek en kozen we voor een biertje en de Duitse specialiteit de currywurst. Het leven was heerlijk in het zonnetje totdat een meeuw voorbij scheerde en wat achter liet diverse mensen werden geraakt waaronder mijn makker en met wat servetjes werd de boel weer gefatsoeneerd. Een kleine tegenslag slaat ons niet uit het veld en dus werden er nieuwe biertjes besteld om nog even van het mooie leven te genieten.

Daarna volgde er een stukje cultuur middels een bezoek aan het paula modersohn becker museum. Erg apart wat hier stond en leuk om een keer gezien te hebben maar al te lang verbleven we hier niet. Het mooie weer en de buitenlucht lonkte en na een bezoekje aan het raadshuis streken wij wederom op een terras neer, deze keer van de ratskeller om van de het zonnetje en de middag te genieten.

Böthcerstrasse

De Bötcherstrasse

Vanochtend zouden we niet in het hotel ontbijten maar in de stad. De keuze viel op de voor ons nieuwe keten Tenter's backhaus waar ik een broodje met mozerella en tomaat had vergezeld van water en cappuccino en mijn maat aan de croissants, een chocoladebroodje en warme chocolade zat.De volgende stop was de Bötcherstrasse waar we van de architectuur genoten.

We liepen nar de Weser om een bootreisje te maken (toch wel een vaste activiteit van ons) maar maakten eerst een rondgang over de grote vlooienmarkt die aan de oevers van de rivier plaatsvond. Na een pauze met cappuccino en cola light werd er nog een wandeling door de stad gemaakt alvorens we ons naar de afvaart plek van de boot begaven. We waren vroeg en genoten van het lekker zonnetje alvorens we kaartjes kochten en een mooi plekje aan de voorkant scoorden. Vervolgens gingen we in een tocht van vijf kwartier naar de haven en terug. Het zonnetje scheen volop en de cap was in het hotel gebleven dus dat betekende een behoorlijk kleurtje op het bolletje.

Ratskeller

De ratskeller

De rest van de trip verliep vlot maar in Bremen kwamen wij de volgende snag tegen. De navigatie gaf een richting aan waar wij niet in konden en bleef ons die kant uit voeren. Na een gedegen analyse kwamen we eruit hoe we van richtingen moesten wisselen zodat we toch op de juiste weg kwamen en vlot het hotel vonden.

Dat hotel was drie sterren maar wel drie oude sterren. Vlot inchecken, de kamer inspecteren, spullen achterlaten en tegen vijf uur gingen we Bremen in. We namen de tram naar het centrum en al gauw liepen we door altstad. Een mooi oud centrum dat we morgen beter gaan verkennen. Het was echter tijd voor het diner en wederom was er niet al te veel open. We gingen voor Duits en kozen voor de ratskeller. Een leuke tent onder het stadhuis waar we voor een typisch Duitse maaltijd van Rundvleessoep, Schnitzel en bier gingen.Het was een vermoeiende dag geweest en het was slecht weer dus we besloten de rest van de avond in de hotelbar door te brengen en plannen voor morgen te smeden.

Meppen

De toonbank

Zoals vermeld was  het vertrek niet al te vroeg om de eventuele files te ontlopen maar dat hielp niet echt. Zowel op de ring Amsterdam stond het nog flink vast om een uur of elf en de A1 bleek bijzonder filegevoelig te zijn en zodoende duurde het heel erg lang alvorens wij op weg waren. Op diezelfde A1 kwamen wij vervolgens een bord tegen met de mededeling dat er een omleiding was en werd ons geadviseerd via de A50 te reizen. Het gevolg was dan ook dat wij pas tegen half twee Duitse bodem bereikten en best wel trek in de lunch hadden.

We doken dan ook de snelweg af naar het eerste het beste drop, dat bleek Meppen te zijn. Waar wij echter geen rekening mee gehouden hadden was dat goede vrijdag een officiële feestdag was in Duitsland en dat zo'n beetje alles gesloten was. Met pijn en moeite vonden we een combi van postkantoor, sigarenboer en broodjes zaak. Hier nam ik twee heerlijke broodjes (kaas en ham) en  een latte waar mijn kompaan ging voor een coke zero, jam broodje en kaasbroodje. Na een bezoek aan het toilet waren wij klaar om onze reis te vervolgen

Abfahrt

Een Duits verkeersbord: Bremen or bust

Vandaag is de start van de paasvakantie driedaagse in Duitsland. Aangezien we totaal geen haast hebben is de start pas om tien uur en die begint met een ritje naar Zaandam om mijn vakantie buddy op te pikken. Daarna is het een kleine vier uur rijden om onze besteming te bereiken en dat doen we dan waarschijnlijk met een tussenstop om ergens te gaan lunchen.Daarna is het inchecken in ons hotel en de tram naar het centrum van Bremen nemen om dag een van de vakantie te beleven.

Die eerste dag is het weer niet al te best (een graad of tien en wat buitjes) maar voor de rest van het weekend schieten we naar de twintig graden met zon dus dat gaat goed komen.Afhankelijk van de tijd ie ik heb komen er dagelijkse blog updates (het hotel heeft free wifi, toch wel een verplichte optie tegenwoordig bij de hotelkeuze) of moeten jullie een paar dagen wachten op de vakantie belevenissen. Ik ga in ieder geval heel veel lol hebben!

Geen bitterballen

Deze jongens waren er dus niet

Woensdag hadden wij weer een bijpraat sessie over het reilen en zeilen van het bedrijf en onze markt die tegenwoordig onder de naam bijpraatborrel door het leven gaan. Het woord combineert de twee activiteiten, op de hoogte gehouden worden als eerste en het borrelen daarna.

Bij die borrel worden uiteraard hapjes verzorgd en naast de standaard nootjes, blokjes kaas en plakjes worst zijn er ook dingen als wraps en ook warme snacks. Denk dan aan  balletjes van iets ondefinieerbaars, mini saucijzen en bv vis. Wat er echter nooit is zijn bitterballen, voor mij de top in borrelsnacks, en dat terwijl onze kantine regelmatig een broodje kroket serveert. Toen ik onze chef de cuisine dan ook vroeg waarom er nooit bitterballen waren was zijn wedervraag of ik die dan miste. Na een volmondig ja beloofde hij mij bij de volgende borrel ook bitterballen te serveren. Ik kijk er nu al naar uit.

Persoonlijke bonuskaart

Een van de acties om je kaart te activeren

Een tijdje geleden schreef ik over het feit dat ik mijn AH persoonlijke bonuskaart geactiveerd had en benieuwd was of ik voor het verkopen van mijn ziel aan de marketing machine van Albert Heijn ik inderdaad aanbiedingen zou gaan krijgen waar ik wat aan had. Welnu het antwoord is een volmondig jaar want in de privé bonus aanbiedingen die ik in de elektronische brievenbus krijg stonden deze keer twee aanbiedingen van 30% korting producten die ik regelmatig koop.

Ik besloot dan ook bij mijn volgende visite aan de supermarkt om deze producten (het ging om voedsel trouwens) mee te nemen en daar kwam nog een body spray bij die mijn zusje had gezien bij mijn rijtje persoonlijke aanbiedingen en die wilde zij wel hebben. Zo gezegd en zo gedaan en de eerste voordelen van het doorgeven van mijn gegevens zijn binnen. Niet dat ik er rijk van ga worden maar toch mooi meegenomen zullen we maar zeggen.

Bremen

Ons hotel

Een week geleden had ik het over een trip naar Duitsland en inmiddels is alles in kannen en kruiken. Het worden drie dagen in Bremen en ons hotel is meteen geboekt. We verblijven in het Tryp hotel van de Wyndham groep. Dit is een mooi drie sterren hotel dat vlak bij de luchthaven ligt en via de tram, de halte ligt voor de deur van het hotel, sta je in een kwartier in het hart van de stad. Prijstechnisch is het hotel ook erg prettig want twee nachten kost ons de somma van €123, daar val je je geen buil aan. Kortom niets staat in de weg voor drie dagen vol van wein, weih und gesang (alhoewel het in ons geval om bier zal gaan i.p.v. wijn).

Alyona

De Oekraïne t.o.v. de rest van de wereld

Als uitloper van het Somgkran feest maakte ik kennis met Alyona, mijn tweede kennis uit de Oekraïne. Op het einde van het feest vroeg een kennisje of ik een vriendin van haar thuis kon brengen die op het Olympiaplein woonde. Aangezien ik met de auto was vond ik dat geen enkel probleem en zo maakte ik kennis met Alyona.

Ze sprak redelijk Nederlands met een Amerikaans accent dus ik schatte haar op een Amerikaanse in maar ze bleek dus uit de Oekraïne te komen waar ze de eerste zes jaar had geleefd, vervolgens zes jaar in Amerika en nu dus zes jaar hier. Voor haar 18 jaar was ze behoorlijk wijs en volwassen en we hadden een goed gesprek over Amerika, Thailand, Amsterdam en de situatie op de Krim. Jammer dat het maar een kort ritje was om haar af te zetten maar wie weet kom ik haar nog weleens tegen via onze gezamenlijke vriendin.

Songkran

De danseressen

Vrijdagavond werd songkran, het Thaise nieuwjaar gevierd, en met een aantal vrienden was ik naar het Rhone gebouw afgereisd om de festiviteiten mee te vieren. Zoals bij elk Aziatisch feest waren eten, muziek en dans belangrijke factoren en er stonden dan ook heel veel stalletjes waar je lekkernijen en complete maaltijden kon krijgen. Daarnaast was er uiteraard een bar en kon je ook heel veel Thaise food en non-food producten kopen. Er was een loterij waar je een trip naar Thailand kon winnen en er was ook een contingent boeddhistische monniken aanwezig.

De muziek was voornamelijk afkomstig uit de Isaan, en dat is best wel even wennen als je die niet kent. Het was druk en gezellig en de miss songkran verkiezing werd aandachtig gevolgd. Maar de meeste aandacht ging toch uit, voor in ieder geval het mannelijk gedeelte van de bezoekers, naar de dansgroep die optrad. Daarna werd de Thaise muziek vervangen door een dj die voornamelijk r&b, reggaton en latin draaide met een buitje house erbij. Ik had een erg gezellige avond en volgend jaar weer wat mij betreft.

Le baron

De terrassen van Le baron

Donderdagavond waren er enkele mensen, waaronder ikzelf,  door een oud collega uitgenodigd om een borrel te komen drinken in grand café le baron in Almere om zijn nieuwe baan te vieren.

We waren zes man/vrouw sterk (er waren twee afzeggingen) en het weer hielp heel erg mee om er een feestje van te maken. We zaten op het met glas omsloten terras, het was om half zeven niet warm genoeg meer voor het open terras, en de jassen konden uitblijven. Onder het genot van bier en wijn werd er gezellig bijgepraat over wat iedereen nu aan het doen was en wat de plannen waren. Het was dusdanig gezellig dat we pas na negen uur opbraken terwijl ik en twee anderen nog niet eens gegeten hadden. Bij het afscheid nemen werd er spontaan door enkele aanwezigen verzonnen dat de volgende bijeenkomst begin juni in Amsterdam was en uiteraard organiseer ik die dan.

Werkbezoek

Het endemol gebouw

Donderdag had ik een meeting met mensen van een ander bedrijf die in Amsterdam gevestigd waren op de medirena 9.. Dit bleek in het Endemol gebouw te zitten bij de Arena en ik was gewaarschuwd dat mijn navigatie systeem daar problemen mee zou hebben. Ik moest volgens mijn contact persoon de passage invoeren en dan zou alles goed komen. Welnu het invoeren van de passage plus een openstaande slagboom leverde op dat ik aan de achterkant van de Ziggo dome terecht kwam. Met een belletje werd echter alles netjes opgelost en kwam ik in de parkeergarage van het Endemol gebouw terecht, Het aantal dure bolides in de vakken gereserveerd voor bezoekers van Endemol viel direct op en ook binnen gekomen straalde het gebouw heel veel luxe uit. Het gaat nog steeds erg goed met de Nederlandse film en televisie wereld.

De meeting verliep prima en na afloop hadden we een uitstekende lunch in de kantine, hier geen Sodexo overigens waar het redelijk druk was. Bekende Nederlanders waren niet te zien alhoewel mijn tafelgenoten mij verzekerden dat zij hier redelijk vaak te zien waren. Ach wie weet bij een volgend bezoek.

Laphroaig

De distilleerderij

Een tijdje geleden vroeg een collega van mij of ik ook van Laphroaig hield. Voor diegenen die het niet weten, Laphroaig is een single malt whisky van het eiland Islay. En net zoals alle whisky's van Islay heeft Laphroaig een forse turfsmaak. Je houdt er van of je houdt er niet van zeg maar. Nu lust deze collega op zijn tijd ook wel een glaasje whisky en probeert hij elke keer een nieuwe. Deze keer had hij dus de Laphroaig gekozen maar die beviel niet al te best, sterker nog hij vond hem zelf vies. Nu wist hij dat ik ook wel van een glaasje whisky op zijn tijd hield en vandaar dus de vraag aan mij of ik deze lekker vond. Na een (uiteraard) bevestigend antwoord beloofde hij mij de fles want weggooien was tenslotte zonde. Zo ben ik dus, met veel dank aan die collega, de gelukkige eigenaar van een mooie fles Laphroaig waar slechts een paar glaasjes uit zijn. En bij mij heeft de fles geen enkele kans om weggegooid te worden zolang er nog een druppel whisky in zit.

Subway

De spaarkaart.

Subway heeft meerdere manieren om klanten te verleiden naar de zaak te komen. Zo is daar de subway app, waar je elke dag aan het wiel van fortuin kan draaien om een aanbieding te krijgen (ik heb nog nooit een goede gehad). Daarnaast is er ook de sub of the day, elke dag is er een andere sub in de aanbieding en dat scheelt je dan 1€. Van deze maak ik wel eens gebruik als bv. de tonijn of de club op die dag in de aanbieding is. Als derde is daar de spaarkaart waar je 1 zegel per sub krijgt en na 8 zegels mag je een gratis sub uitzoeken (je moet echter wel iets te drinken kopen want ze moeten toch iets aan je verdienen).

Dinsdag gingen we dan ook naar de Subway om mijn volle spaarkaart in te leveren en daarnaast bleek men ook een nieuw broodsoort, flatbread, en een nieuwe sub, de American steakhouse,  te hebben. Mijn collega ging voor de steakhouse maar helaas bleek dat nog een half uur te duren (niet echt fast food te noemen) en nam daarom maar een spicey Italian. Ik koos voor het nieuwe brood met tonijn (toch wel mijn favoriet) en nam daar een flesje water bij zodat mijn kosten op €1.50 uitkwamen. Als Nederlander ben je daar uiteraard blij mee. Het brood was lekker maar door de open vorm was het moeilijk om zonder te knoeien te eten dus dat blijft bij een eenmalige ervaring. De tonijn daarentegen is een favoriet en blijft een favoriet dus die komt veel vaker terug.

Zondag familiedag

Een stamboom

Zondag stond in het teken van familie bezoeken want ik begon de dag met een bezoekje aan mijn ouders. Ik arriveerde daar behoorlijk vroeg (rond een uur of twee, meestal ben ik er een stuk later) en zat even later gezellig bij te kletsen onder het genot van een kop thee. Ondertussen kon ik ook de TV nog even voorzien van een software update want dat is het voor- en nadeel van een smart TV, net zoals voor een computer komen er software updates voor uit. Daarna was het tijd voor een bezoekje aan mijn zus en zwager waar ik onder andere het nieuwe bed van mijn neefje kon bewonderen. Ook hij had een mooie boxspring gekregen, de derde binnen de familie. De enige die ik die dag gemist had mijn nichtje want die zat in Antwerpen, maar verder had ik de complete familie weer gezien.

Weekend Duitsland

Een close-up van de Duitse vlag

Dit weekend kwam er goed bericht van mijn partner in vakantie crime. Hij was er in geslaagd om het paasweekend vrij te spelen en stelde voor om een korte trip naar Duitsland te maken. Sinds onze vakantie aldaar in 2009 ben ik ook fan van ons buurland geworden en is er elk jaar wel een tripje daarheen geweest. Ik aarzelde dus geen seconde en zei direct ja. Zijn ideeën waren Hamburg, Bremen en Bielefeld. Een korte blik leerde dat alle drie goed bereikbaar waren en dat we daar best wel een paar dagen kunnen doorbrengen. Hotels zijn goed betaalbaar en eten en drinken is altijd prima in Duitsland. Kortom we hebben twee weken om een stad te selecteren, een hotel te vinden, te beslissen wat we daar willen zien en te beslissen of we twee of drie dagen willen en uiteraard welke dagen van het paasweekeind. Ik heb er vertrouwen in en ga uit van een gezellig paasweekeind bij onze oosterburen.

Happy 2 wok

Het moderne interieur van de happy 2 wok

Op de speurtocht naar lunchplekken in Almere werd deze keer de Happy 2 wok aangedaan. Net zoals snackbar parkwijk een Surinaams Chinees restaurantje maar hier kon je ook wok gerechten  krijgen en daar hadden mijn vaste lunchmaatjes hun zinnen op gezet. Zij gingen dan ook beide voor een wok gerecht kip met nasi en groeten, het verschil zat hem in de saus. Knoflook voor de een, Szechuan voor de ander. Ook ik hield het bij de kip maar dam verpakt in een soepvorm, de zure en pikante sun lat soep. Ook hier was alles prima in orde en we hebben er weer een nieuw adresje bij. Alhoewel ik me afvraag hoeveel bestaansrecht deze toko tijdens de lunch heeft daar wij de enige bezoekers waren.

IJscuypje

De ijssalon op de nieuwmarkt

Na de maaltijd werd er geen koffie gedronken want er moest uiteraard ijs gegeten worden. Helaas was Tofani dicht maar ik liet vallen dat er een vestiging van IJscuypje op de zeedijk zat en dat was zelfs een betere vervanger. Het enige probleem was dat daar geen IJscuypje bleek te zitten maar een vestiging van Koel. We liepen een stukje terug naar de Zon waar een grote groep bekenden zat en onder het genot van een kop koffie keek ik waar IJscuypje dan wel zat. Dat bleek op de nieuwmarkt zelf te zijn en daar liepen mijn vrienden met hond dan ook heen om een ijsje te scoren terwijl ik bij de groep in de zon bleef zitten. Na het ijsje voor haar plus restjes voor haar hond (die eerder ook de restanten van de rijst had laten verdwijnen) kwamen zij terug en namen we nog gezamenlijk een drankje na een erg gezellige avond.

Chao Praya

Een tafel vol met eten.

Donderdagavond had ik afgesproken met een vriendin om een slokje te gaan drinken en een hapje te gaan eten in de stad. Vanwege het mooie weer zouden we een terrasje pakken en buiten gaan eten. We hadden afgesproken bij het elfde gebod maar omdat daar het bankje verwijderd was konden we niet meer buiten zitten en namen plaats op het terras van de hartjes. De bestelling was twee bier, een cola light en een bakje water want zij had haar hond en nog iemand anders meegenomen.

Na dat drankje liepen we naar de nieuwmarkt want daar heb je restaurants met een terras. De keuze viel als vanzelfsprekend op Chao Praya, alhoewel de tent niet meer in Thaise handen was. De bediening was nu dan ook door een Engels meisje en een Egyptische man maar in de keuken stonden gelukkig nog wel een Thaise kok. Voor namen we viskoekjes en saté en de kwaliteit van het eten was niet slecht maar wel minder dan vroeger. De hoofdgerechten bleken ook lastig, zo was er geen papaja salade met garnalen op de kaart maar na wat aandringen werd deze Thaise klassieker toch voor ons gemaakt en prompt vergeten uit te serveren. We moesten er om vragen. Kortom slechte bediening en redelijk eten, Chao Praya is helaas niet meer wat het geweest is. De enige plus die ze nog hebben is een terras op de nieuwmarkt maar als je niet buiten wilt of kunt zitten zijn er betere Thaise restaurants in deze buurt.

Return of the shopping list

Een handgeschreven boodschappenlijstje

Ons vertrek naar Amerika ligt inmiddels bijna vijf weken in de toekomst en het is dan ook de hoogste tijd om de boodschappenlijst samen te gaan stellen.Tijdens Amerika 2013 had ik niet al te veel gekocht omdat ik vlak voor het vertrek de beslissing had genomen om af te gaan vallen en dan is het wel heel erg zonde om veel kleding te kopen die je maar kort kunt dragen omdat het te ruim is gaan zitten.

Welnu een jaar later kan ik bevestigen dat het behoorlijk goed gegaan is met dat afvallen en ik moet deze keer een nieuwe garderobe gaan inslaan. Dat betekent dat broeken, shirts en polo's hoog op de lijst staan maar ook zaken als een nieuwe riem zijn erg belangrijk daar ik inmiddels op het laatste gaatje van mijn huidige exemplaren zit.Misschien moet ik die zelfs wel hier in Nederland kopen als ik een gaatje verder kom. voordat we vertrekken. Verder staat er voor de zoveelste keer een iPad, de air deze keer. op de lijst maar ja ik heb nog nooit een iPad gekocht in Amerika dus misschien blijft dat onderdeel wederom niet ingevuld.

Schoolherinneringen 14: Hardlopen

Professionele lopers

Ik ben in mijn leven nooit heel erg sportief geweest alhoewel ik wel heel veel gevoetbald heb, dat was toch wel de favoriete sport in mijn jeugd. Op de lagere school hadden wij echter een competitie in de pauze met rondjes om het fietsenhok rennen. Wij deden dat met een hele groep en de tijden werden netjes bijgehouden. Eerst een rondje en dan twee en dan drie etc. etc. In het begin redden we dat in een pauze maar naar mate het aantal rondjes hoger werd hadden we meerdere pauzes nodig voor de winnaar bekend was.

Ik deed uiteraard mee en won even uiteraard nooit want mijn snelheid was gewoon niet hoog genoeg. Tot we echter in de grotere aantal rondjes terecht kwamen en iedereen als een gek bleef starten en hollen om volledig dood over de finish te komen. Ik startte als een van de laatsten en besloot om mijn krachten te sparen en een evenwichtige race te lopen. Tot ieders verbazing won ik die race dan ook en naast de felicitaties kreeg ik ook heel veel vragen hoe dat mogelijk was. Ik legde mijn tactiek uit en daarna won ik uiteraard geen enkele keer meer.Toch zal dit mij bijblijven als mijn beste sportieve prestatie ooit waarbij ik het bewijs leverde dat je ook met je hoofd rondjes rent.

April Macie

April in actie

Een van de activiteiten die voor Chicago gepland is, is een bezoekje aan een comedy club, toch weel een must in deze stad, Nu hebben de boys dat een keer eerder gedaan en wel in Dublin. Toen wij daar in 2007 waren bleek daar het International comedy festival te zijn en wij bezochten toen een van de vele voorstellingen die daar plaatsvonden.

De keuze voor Chicago viel op een avond in Zanies conedy club, een van de twee bekendste van de stad. Op de avond dat wij gaan treed April Macie daar op en behalve een bekende comédienne blijkt zij vroeger bij onze favoriete Amerikaanse ketens, Hooters, gewerkt te hebben. Je begrijpt dat met een dergelijke combinatie de avond nu al een succes is. Voeg daar een bezoekje aan kamehachi voor het diner en the old town alehouse voor een drankje na afloop een toe en je hebt een gegarandeerde top avond.